De trein terug uit Düsseldorf is als de nachttrein naar Parijs van weleer: vol. Vol met mensen, in de stoelen, in de gangen, op de vloer, pratend, hangend, zoenend, slapend. Een baby huilt, er wordt Engels gesproken, Duits, Italiaans, iets Slavisch gefluisterd. Om acht uur ‘s avonds schuurt de zon […]