Thuiswerken? Ik heb nooit anders gedaan. Er zijn nu eenmaal weinig media die een culinair scribent in vaste dienst nemen, los van de vraag of ik dat had gewild. Ik zzp dus al meer dan dertig jaar, ook al heette dat vroeger freelancen. Mijn dag lijkt vreemd op die van […]
Ik eet graag met een mes in de hand. Snijden, hapje, snijden, hapje. Waarom? Geen idee. Lui uit andere culturen hebben daar geen last van. In India en China en Indonesië bestaat alles uit brokjes, al dan niet in saus. Die pak je met stokjes of je vingers of met […]
Malle dingen, courgetteplanten. Invasief. Woekerend. Het ene moment heb je nog leuk wat oranje-gele bloemen, het volgende bulken er gedrochten onder de bladeren vandaan, monsters van meerdere kilo’s, logge, groen en geel verpakte waterzakken met te veel en te grote zaden vanbinnen. Dat begrijp ik althans, want ik ben zelf […]
Ze lopen ermee weg, de mediterraniërs: anijzige smaken. Geen idee waardoor dat komt, maar het is zo. Van het Midden-Oosten tot Spanje, als er gelebberd moet worden is er ouzo en raki en sambuca en pastis. Soms gieten ze er koud water bij, soms is dat al te veel moeite, […]
Lang, lang geleden deed ik nog braaf wat er in recepten stond. Ik had een Provençaals kookboek gekocht dat duidelijk stipuleerde dat je voor de ware ratatouille de groenten in porties in olijfolie moest bakken. Net als met het aanbraden van vlees moest dat met beetjes tegelijk, anders zou er […]
Tjatjatja, wat zullen we eten? Tjatjatja, wie kan dat weten? Wie is de man die mij dat zeggen kan? De groenteman! (…) Nee! Niet opnieuw ‘tjatjatja’! Alleen drie pianoakkoordjes in het ritme! Jongere lezers snappen hier de krullen van, maar voor mensen van de meer coronagevoelige leeftijd is het deuntje […]
Alles is betrekkelijk. Daar ben ik sinds half maart stevig van doordrongen. Veel van wat zo belangrijk leek, bleek het niet te zijn, afspraken, etentjes, evenementen. In dat kader behoor ik ook niet te miepen over de teloorgang van smaak. Het afkalven van culinaire normen. Het sneven van oude gastronomische […]
Groen als gras, knappend tussen tong en verhemelte, zoet stuiterend tegen de papillen, de verse doperwtjes zijn er weer! Ik zeg het elk jaar in deze tijd, ik het opnieuw: het is tijd om te doppen, zelf, ter viering van juni, van het leven, van het licht over het donker. […]
Coronaproof eten met anderen dan degenen met wie je elke dag al eet? Dat moet buiten; alle tekenen wijzen daarop. Dan nog moet je niet al te vertrouwelijk gaan zitten smoezen, met de koppen bij elkaar, maar dat hoeft natuurlijk ook niet. Wat zullen we dan eens eten? Ik heb […]
Opnieuw was een Volkskok geveld door viraal geweld, vorige week, onze jonge Sake Slootweg nog wel. Ik sprong in de bres, zwaaiend met mijn pollepel, grommend en blazend, brullend en sissend. Maar zolang iedereen anderhalve meter weg bleef was het risico nihil. Wat zou nou versterkend voedsel zijn voor gekwelden […]
Vandaag aandacht voor een boek en wel een roman van de Franse collega-culinair journalist Jacky Durand, dat net vertaald is verschenen als De recepten van mijn vader (uitgeverij Cargo, € 19,99). Vergis je niet, er staat geen recept in. Het is een vertelling over de jonge Julien, die opgroeit in […]
Wij mensenmiertjes panieken in ons mensenmierennest vanwege een ziekte, maar de wereld draait door, de niet-mensenmiertjeswereld, die van de bomen en de vogels en de wind. Het is toch weer lente geworden, in mijn tuin tsjilpen de mussen of hun leven ervan afhangt – wat zo is – en in […]