Misschien moet je eraan wennen. Kan hoor, als je je smaakpapillen afgericht hebt op volle, kloeke rode wijnen uit Australië, Zuid-Afrika, de Languedoc of Bordeaux. Dan hakken pinot noirs er nogal in. Of juist niet, het is maar hoe je het bekijkt: ze zijn ‘licht’ van smaak. Niet schurend, niet knauwerig, niet zo aanhangend als dat dikke rood, maar helder. En dan toch intens. Dat kan! Beter nog: dat is lekker. Zo buitengemeen lekker dat liefhebbers voor rode Bourgogne  – dat is pinot noir – veel geld neertellen. Er is nu eenmaal veel minder van in de slobberende wereld dan van al die volle, kloeke, dikke wijnen. Elegantie is schaars.

Wijnleverancier Bolomey stuurde me een fles Bourgogne ‘En Lutière’ 2010 van Aurélien Verdet. Appellation Bourgogne Contrôlée kan staan voor betrekkelijk eenvoudige wijn. En bij hinderlijk veel supermarkten en ketens is hij dat ook: dun, futloos, weggegooid geld. Hier niet. Deze Lutière is briljant. Aardverschuivend briljant zelfs, voor het geld. Nooit echte Bourgogne gedronken, Aloxe-Corton, Chambertin, Romanée-Conti? Dan begin je hiermee. Indrinken met Verdets Lutière is een van de beste dingen die je kan overkomen. Bij vitello tonnato, steak tartare, koud vlees, kip: de ultieme niet-barbecuewijn.

 

Bourgogne ‘En Lutière’ 2010, Aurélien Verdet, bij www.bolomey.nl, € 13,90.