Geuren regeren mijn emoties, bedenk ik wel eens. Samen met nog een aantal zaken, goed, maar heus, aroma’s grijpen bij mij direct aan op de hormonen. De sombere, de nostalgische en de blijde. Aan de opgetogen kant van het spectrum zitten de citrusgeuren. Citroen- en limoenschil, verveineblaadjes, citroengras, limoenblad. Mijn gade bedacht me twee jaar geleden met een heus kaffirlimoenplantje, djeroek poeroet, zo’n donkergroen glimmend groeisel met malle tweelingblaadjes, een groter en een kleiner in elkaars verlengde. Voor de balans in de kosmos zitten er op de steeltjes venijnige stekels, opdat we niet gaan denken dat alles zonder consequenties is. Het aroma blijft geheel binnenboord zolang de plant niet aangeraakt wordt, eigenlijk pas totdat je de blaadjes kneust of snijdt.

Het plantje stond in de vensterbank en kreeg water en heel af en toe plantenvoeding. Dat leverde een spaarstand op: er gebeurde niks. Het bleef zo klein dat ik er niks van durfde te gebruiken. Tot we dit voorjaar besloten dat djeroek poeroet buiten mocht spelen en hem in de tuin zetten. Beter, hij mocht later mee op vakantie naar de Bourgogne. Sindsdien groeide hij als kool. En kwamen recepten ermee in beeld. In Zuidoost-Azië gebruikt men limoenblad met graagte, maar ik dacht aan wat cultuurgrensdoorbrekends. Iets simpels, liefst. Waarop ik naar de slager toog en gewoon weer eens biefstuk kocht.

 

Biefstuk met pittige limoenbladsaus

Hoofdgerecht voor 2 personen

 

1 biefstuk van zelfgekozen formaat en aard

stuk of 8 verse blaadjes djeroek poeroet (toko, diepvries)

15 g boter

2 eetl. olijfolie

1 teen knoflook, fijngehakt

100 ml polpa di pomodoro (of gepureerde bliktomaat)

1 theelepeltje sambal manis

 

Zout de biefstuk en zet een poosje weg. Het verhaal dat dat slecht zou zijn (‘alle vocht trekt eruit!’), klopt niet. Vouw de grotere limoenblaadjes dubbel en snijd de nerf eruit; die mag weg. Snijd of scheur de rest in reepjes op stukjes.

Verhit de boter en de olie in een koekenpannetje tot het schuim wegtrekt, dep de biefstuk droog met keukenpapier en bak hem zoals je hopelijk gewend bent. Voor degene met minder ervaring: het gaat sneller dan je denkt. Neem uit de pan en bak in het vet de knoflook een halve minuut. Voeg de tomatenpulp, sambal en limoenblaadjes toe en laat even zachtjes pruttelen.

Ik at er verse witte dopboontjes bij, cocos de Paimpol, maar die vind je alleen in Frankrijk. Anders zijn gebakken aardappels ook perfect. Wijn: liefst rood, gul en krachtig. Iets uit Spanje wellicht.