Hij heeft hier drie jaar geleden al eens opgetreden: de witte wijn van Château Couronneau, geïmporteerd door een van mijn favoriete leveranciers, Vojacek. Een Bordeaux was het, als wit kant op de hals van een aristocratische dame, rins door de aanwezige sauvignon blanc, voornaam door de zeldzamere sauvignon gris. Dat de wijn biologisch was, was me nog niet opgevallen. Maar opeens arriveerde daar een rode van hetzelfde kasteel, de ‘Volte Face’ 2011, via biowijn.info. En daar ging ik net zo steil van achterover als van de witte destijds. Paarsrood, ondoorzichtig in het glas. Daaruit stormt een weelde van lekkers mijn neus in, pruimen, bramen, een hele fruitkist met, voor de decoratie, takken laurier en wat potloodslijpsel. De alcohol is van het link hoge gehalte van 14,5 procent, maar door kundige wijnmakerij is er de frisheid om het evenwicht te bewaren. Pure merlot, meldt de verstuurder, en geen noemenswaardige invloed van eikenhout. Kan best wezen. Ondertussen zou ik alle verdacht voordelige Saint-Emilions voorbijlopen en fluks van deze wijn een doosje laten komen. Dit fluwelen geluk tilt winterse etentjes naar een behaaglijkheidsniveau van heb ik jou daar. Niet te warm schenken; een half uur koelkast brengt hem precies waar hij zijn moet.
Château Couronneau Volte Face 2011, Sainte-Foy Bordeaux, € 10,95