Ze zijn er nog wel, hier en daar: biologische wijnen met een handgeplakt éénkleurig, op een zolderkamer in elkaar gekliederd etiket, geuren die eerst en vooral doen denken aan achterstallig onderhoud van keukenkasten, en een smaak van fruit dat al enige dagen ligt te schimmelen op de schaal, fraai grijsgroen gepruikt. Mooi altijd, hè, zo’n schimmellandschapje? Maar je moet zoeken, hoor, ergens achter in de schappen van een ouderwetse geitewollensokkenwinkel of zo. Nee, ‘biologisch’ is rap bezig een aanbeveling te worden, en dan niet vanwege de duurzaamheid, maar vanwege de smaak, de geur, de kwaliteit.

Biologisch heeft nog een groot effect gehad: de reguliere sector is mijlenver opgeschoven en gebruikt vele malen minder ellende dan voorheen. Gemiddeld genomen, dan.

In Italië lijkt het inmiddels wel één grote coming out: wijnmakers die melden biologisch te werken. Hoewel, Villa Contado, een bedrijf in de Veneto, lijkt me al wat langer het vaandel te zwaaien. Dat proef ik aan hun rode wijn, die mij te ouderwets biologisch ruikt, naar doorgekookte kool. Nee, dan de witte! Die is geurig, die knippert naar de zon met citrus en perzik, die smakt en sapt en lebbert, en bevat daarbij verheugend weinig alcohol, een bescheiden 12,5 procent (ja, dat is weinig, tegenwoordig). Die kant moeten we op, Contado, u en ik.

Villa Contado Bianco Veronese 2010, Ekoplaza natuurwinkels en wijnspeciaalzaken, 7,50 euro.