Je hebt frisse wijnen, volle wijnen, stroeve wijnen. En paddestoelwijnen. Wijnen die bij zwammen passen als deksels op potten, schroeven bij pluggen, trekkers bij kurken. Ze ruiken dan vaak al van zichzelf naar bosgrond, naar natte blaadjes en vergankelijkheid. Steek je neus in zo’n glas en je wordt subiet beschouwelijk. Nou ja, ik wel. Rijpere Bourgognes kunnen fantastisch paddestoelig smaken, maar nummer één op zwamwijngebied is Italië. De sangiovesedruif, basismateriaal van de Chianti, van Brunello en de Vino Nobile, gaat dikwijls de goede najaarskant op met een paar jaar in de fles, maar datzelfde geldt voor trossen als de aglianico en de montepulciano uit de Abruzzen.

Er is nogal eens verwarring: Montepulciano d’Abruzzo heeft niets te maken met Vino Nobile di Montepulciano. Bij de eerste is montepulciano de druif, bij de tweede een stad in Toscane. Tradities, hè.

Uit het aanbod van Villa Fattoria, een adres waar liefhebbers van de grootste en beroemdste wijnen uit de laars shoppen, koos ik de Montepulciano d’Abruzzo 2008 van Villa Medoro. De druiven daarvoor groeien zo ongeveer tussen de funghi porcini op de oostelijke flanken van de Apennijnen. Daardoor of juist niet daardoor – wie zal het zeggen – ronkt de Abbruzees donkerrood over de toppen van de zwammenstamppot, herfstwandelt met een mand pruimen en specerijen tussen het spek en de appel door. Uitstekende, behaaglijke wijn.

Montepulciano d’Abruzzo 2008, Villa Medoro, € 9,50 bij www.fattoria.nl.