Bij het Volkskrant Weekendmenu dat ik samenstelde, met als voorgerecht een hartig uientaartje met geroosterde verse sardientjes, wilde-eendenborst met speculaasaus en toe stoofpeertjes met vanille-ijs, koos ik een droge sherry van het betere garnituur. Nee, die past niet bij de eend, maar wel heel erg bij de sardienen…

Waarom

Sardienen zijn stevig van smaak, zeker als ze geroosterd worden. Voeg daarbij de gesmoorde ui, het zoute, scherpe randje van de kappertjes en je weet dat gewone wijn het heel moeilijk gaat krijgen. Gelukkig is er een Andalusisch antwoord: droge, koele Fino. Sherry, precies. Stap eens over je vooroordeel heen en proef; je bent meteen verkocht.

Smaak

Nu heb ik ook niet zomaar een sherry’tje gekozen. Fino Quinta is een paradepaard van het huis Osborne, een zeer droge, nootachtige Vino de Jerez die zilt door je mond ritselt en die de sardinetaartjes partij geeft als een flamencozanger de gitarist. Zo’n wijn – want dat is het, verdorie – verdient een plek in de vineuze wereld-erelijst. Veel te goedkoop, met zijn twaalf euro. O ja, ik zei het: koel drinken.

Verkrijgbaar bij

Slijters, circa 12 euro.