En weer ging er een teentje knoflook door mijn vingers. Er moest een beetje kracht aan te pas komen, een klein beetje maar natuurlijk, maar toch even zo’n knijpje van mijn hand, om het mes onderaan door het velletje te sturen, daar bij het kontje. En terwijl ik beetje bij beetje de rest van het huidje afpelde van het ivoren, satijnglanzende binnenste – de teen was er een van het aanhankelijke type – bedacht ik hoe vaak er al niet teentjes knoflook dor mijn vingers waren gegaan. Vaak. Reken gerust gemiddeld eentje per dag, aangezien de knoflookloze dagen gecompenseerd worden door etmalen met meerdere gousses d’ail, en dat dan een jaar of 35 lang. Dat is zo’n 12784 teentjes. Hele teentjes, teentjes in plakjes, gesnipperde teentjes, ragfijn gesneden teentjes, geplette en al dan niet daarna gesneden teentjes, teentjes uit de knoflookpers. Knoflook is een van de vaste waarden in mijn leven. Fel en onbehouwen als hij rauw is, gronderig indien te oud – ik heb er hele gerechten door verpest – weelderig en aromatisch en soms zelf gekaramelliseerd na bakken, of zoet en smeuïg na ongepelde garing in de eigen jas. Beroerd ben ik ervan geweest, gewoon door een overdosis, toen het konijn met aïoli in de Roussillon gegarneerd bleek met lepels vol rauwe gehakte knoflook, maar vaker blij en tevreden en gelukkig.
Het is alweer een tijd geleden dat ik geschreven over de werking van knoflook. Maak een teen kapot en er komen uit de beschadigde plantencellen stoffen bij elkaar die normaal gescheiden blijven. Die reageren en maken de geur die we in de uren na het eten uitdampen uit onze huid. Hoe kapotter de teen, hoe erger het effect. Knoflook uit de pers is heftiger dan gesneden knoflook, hele tenen in hun velletje gegaard doen hoegenaamd niets.
De knoflook van vandaag was voor op een piepkuiken. Een te barbecueën piri-piripiepkuiken, dat na afloop dermate geslaagd en sappig en knapperig van buiten bleek dat ik u hier mijn recept geef.
Piri-pirikuikens
Voor 4 personen
2 piepkuikens
chilivlokken, circa 1 eetlepel
4 à 5 tenen knoflook, geperst
beetje olijfolie
Knip of snij de piepkuikens (ik vind een halve per persoon zat, maar misschien wilt u meer, kijk maar) op de rug door en vouw ze open tot plat. Bestrooi goed met zout en chilipeper naar smaak. Smeer grondig in met de knoflook, alle plooien en vouwen, en zet een uurtje of zo in de koelkast. Wrijf ze daarna in met niet te veel olijfolie.
Gril ze op de barbecue, niet te dicht op het vuur, en met een deksel er losjes over. Ze zijn in een half uurtje gaar.