Neem een winterjas mee, hadden ze gezegd. En stevige schoenen. En kleding ‘in laagjes’. Die laagjes had ik, en die jas ook. Maar wie verwacht er nou sneeuw in Andalusië? Okee okee, het was in de Sierra Nevada en die heet niet voor niks zo. Hoe dan ook, mijn tenen klappertandden voortdurend in mijn bootschoenen, tijdens mijn vineuze excursie. Ik schreef er hier al eens eerder over: op de hoogten van dat Zuid-Spaanse gebergte maakt men verbazingwekkend goede wijn. Modern goed, sappig goed, niks dat doet denken aan We Verkopen Het Wel op de Costa’s Want Daar Dondert Het Toch Niet.

Als je het in Nederland wilt verkopen dondert het namelijk wel. Op de vorige week zo ijselijke hellingen stonden de stokken strak in het gelid, de wijnkelders blonken en de wijnmakers bleken propere, intelligente lieden. Op geen enkele wijze beantwoordde het aan het idee van het Spanje dat zucht onder de crisis – die is blijkbaar verderop. Ter illustratie gaat de kurk uit de Iniza 2010 van Bodega el Cortijo de la Vieja, een allerminst werkloze rode van Spaans- en Franstalige druiven. Kloek als een edelman, tabakkig fruit om in te happen, staat als een huis met afbetaalde hypotheek. Een wijn met laagjes en op de juiste schoenen dus; winterjas niet nodig.

 

Iniza Tinto 2010, Bodega el Cortijo de la Vieja

www.granadawijnen.nl, € 7,95