Wijn erbij. Wijn, bij zo’n Surinaams recept als in de boekbespreking van gisteren! Het idee! Bier drinken ze in Paramaribo, hun eigen grafkoud gekoelde Parbo bier, van rijst gebrouwen in de in 1955 door twee Zeeuwse broers opgezette brouwerij. In Nederland is het te koop als Djogo bier – de naam Parbo was niet vrij – maar ik kon het in mijn omgeving niet krijgen. Daarbij vind ik bier alleen lekker onder Surinaamse omstandigheden, niet tijdens de klamme pogingen van ons klimaat om zoiets als een lente te organiseren. Vandaar dat ik toch gewoon wijn wil. En aangezien je je ook niet afvraagt of Parbo bier nu de ideale sommeliersmatch is met een Surinaamse maaltijd – nooit één gerecht maar een buffet met een verbijsterend hoog smaakgehalte – gaan we niet moeilijk doen.

Als geste blijf ik in Zuid-Amerika. Malbec is een stoere druif, oorspronkelijk uit Cahors in Frankrijk, maar inmiddels een icoon van Argentinië. De winkels van Henri Bloem verkopen een kloeke, zwartbessige en bijna rokerige van het huis Pascual Toso. Mooi spul bij biefstuk, eendenborst of boerenkool met worst. Maar weet je wat we gaan doen bij het Surinaams? We gaan de wijn koelen. Een beetje maar, een half uur of drie kwartier in de koelkast. Dat maakt hem stugger, je proeft het bittertje van de tannines extra, maar dat is precies goed naast het rokerige zoet van de pompoen met gerookte vis. En om de madame jeanettes in andere Surinaamse gerechten giechelt hij alleen maar. Malbec, jongen, je weet toch…

Malbec 2009 Pascual Toso, Mendoza, www.henribloem.nl, 5,95 euro.