In het Volkskrant Magazine vandaag een special over geld. Aan mij de vraag of ik er in het Weekendmenu iets mee wilde doen. Tuurlijk. Nu is smijten met geld niet zo moeilijk, als het om eten en wijn gaat. Maar een menu maken met kreeft en kaviaar en truffels, ach, de kans dat iemand er iets mee gaat doen is zo klein. Dat geldt ook voor mijzelf, trouwens. En vreselijk dure wijn, daarover hoef ik ook niet te schrijven. Vandaar dat ik op een chique gerechtje kwam van kippenlevertjes met sinaasappelzestes, walnoten en koolraappuree. En de wijn werd de alleszins aan te bevelen Huiswijn Italië van C1000…
Waarom
Omdat het ook wel eens op kan. Het geld, bedoel ik. Bij de kippenlevers met sinaasappel en het knapperige bittertje van de walnoten hoef je ook niet met de meest ranke, subtiele wijn aan te komen. Iets aangenaams moet het zijn, rood, dat wel, liefst sappig en soepel. Vorig jaar schreef ik enthousiast over de Huiswijn Chili van C1000, maar die uit Italië mag er ook zijn.
Smaak
De Salento is de uiterste hak van de Italiaanse laars, landschappelijk saai, maar een puike wijnleverancier, vandaag de dag. Deze rosso is van de negroamarodruif, ‘zwart en bitter’, maar dat valt mee. Als de wijnbouwers hun druiven tenminste fatsoenlijk rijp laten worden. Dat is hier gebeurd; de wijn is intens sappig en ruikt naar rijp fruit.
Verkrijgbaar
C1000, 3,99 euro (liter)