Het is simpel: hoe duurder een restaurant, hoe minder je krijgt. Mij komt dat wel uit, maar er zijn ook veel mensen die hun waardering voor een eetgelegenheid deels laten afhangen van de verstrekte kwantiteit. Het is een pijler onder het succes van de buurtchinezen bijvoorbeeld. En onder dat van […]
De foto hierboven is niks, sorry. Rommelwerk, haastig gebroddel. Dat kwam doordat ik voor vrienden een bordje pasta maakte en iedereen dat zó opmerkelijk lekker vond dat ik van mijn aangevreten portie toch nog rap een kiek nam. Kook het dan opnieuw!, roep je. Voor de foto! Lampen erop, strakke […]
Zes jaar wonen ze er nu, de man die de term ‘eetschrijver’ uitvond, en zijn gade: de lommerrijke streek in de Limousin die ‘le petit Canada’ wordt genoemd. Gerrit Jan had het wel gezien in Nederland, Greet precies zo. Nu zijn ze opmerkelijk ingeburgerd en senang met het dorpsleven, het […]
Ergens in de tweede helft van de negentiende eeuw zijn we gaan stampen. In pannen, bedoel ik. De oorspronkelijk uit Amerika afkomstige aardappels waren toen volslagen ingeburgerd, wat trouwens eeuwen had geduurd en allerlei stadia had gekend, veevoer, noodvoedsel voor de armste boeren van wie de roggeoogst mislukt was en […]
In mijn culinaire breinkast zit een laatje met sentimentele recepten. Vaak zijn die al erg oud. Sommige komen niet meer in aanmerking voor herhaling, zoals sla met reepjes paprika en perzik uit blik. Maar een echt blijvertje is de kip met dragon. En dan niet de klassiek Franse versie – […]
Wat is de aardappel toch een schitterende uitvinding. Schitterende kwekeling dan. Veredeling, nog beter. Helemaal uit Peru of daaromtrent, kruising van kruising van kruising, nog wat Chileens plantmateriaal erdoor opdat hij in Europa wou groeien, met een andere daglengte. Prachtig. Als piepers zo schaars zouden zijn als truffels zouden we […]
‘Le monde entier tressaille d’espérance…’ Mooie zin. ‘De ganse wereld trilt van verwachting’. Komt uit een kerstlied, dat wel. Nu, tweede helft juni, trilt de complete Volkskeukenwereld in afwachting van mijn jaarlijkse ode aan de doperwt. Zo ergens tegen de langste dag komen mondjesmaat de Nederlands doperwtjes op de markt, […]
Zouden ze hebben zitten twijfelen, bij de uitgeverij? Dineren in Rome, een geschiedenis van de Romeinse wereld in één maaltijd (Noordboek, € 24,90) is de wat dubbelzinnige titel van een prachtig boek. Ik althans ging denken aan het oude Rome, terwijl de hedendaagse stad en de meer recente geschiedenis ervan […]
Ergens staat me bij dat Agatha Cristies Hercule Poirot graag een glaasje ‘sirop de cassis’ drinkt. Zwartebessensiroop. Die bestaat nog altijd, zelfs in Nederland. Belg Poirot heeft dat liever dan allerlei alcoholische dranken, maar ook liever dan de Engelse thee. Een excentrieke man, met zijn schoenen van lakleer, ‘patent leather’. […]
Morilles – eigenlijk morieljes in het Nederlands maar ja, dat is zooo, eh, 1963 – zijn lentepaddestoelen. Heerlijke, verrukkelijke, verheffende paddestoelen die vers een fortuin kosten en daarom nergens te koop zijn. Ik gebruik gedroogde en fantaseer er het seizoen bij. Er zijn echter ook mensen, waaronder koks en restaurateurs, […]
Als het om pasta gaat, is mijn J net zo ruimhartig over de vorm als Henry Ford ooit over de kleur van zijn auto’s: alle soorten zijn goed, mits dunne spaghetti. Ik heb graag afwisseling. Bij ragù bolognese horen voor mij tagliatelle of fettuccine, lekker happig, meer mondvullend. En van […]
Wat me nou echt lastig lijkt, is geen vlees eten en tegelijk koolhydraten minderen. Op vleesloze dagen kom ik namelijk steevast op pasta of rijst uit, of op mijn nieuwe liefde, maïstortilla’s. Die zijn lekker happig, tikkie taai, knapperig als er onbedekte delen in hete ovenlucht verhit worden. Je kunt […]