Januari is een suffe, saaie, grauwe, grijze niksmaand, een purgatorium, een gestold wachten op betere tijden. En dan zijn sommige mensen ook nog bezig met de zoveelste tot mislukken gedoemde afslankpoging. Dat kan toch beter! Aan afslanken moet je nooit toekomen, gewoon door je het hele jaar matig op te stellen. En het verschijnsel januari bestrijden we met een fles Coteaux du Layon. Dat is zoet geluk, vloeibaar genot, liquide verguldsel van zelfs de zwartste stemming, afkomstig van de oevers van de Layon, een zijriviertje van de Loire. Het is een van de voorbeelden van dessertwijn die met de verrottingsmethode wordt gemaakt: de trossen worden niet op het normale moment geoogst, maar blijven hangen, terwijl de wijnboer hoopt dat de Cinerea-botrytisschimmel zich erop nestelt. Die zorgt ervoor dat de druiven verschrompelen tot rozijnen met een grijsbruin korrelig schimmelvachtje. Ze zien er uit als uitermate ongeschikt voor menselijke consumptie, maar ha!, pers ze ergens in november of december uit, maak er wijn van en je weet niet wat je overkomt.

Neem de 2010 van Domaine des Baumard, overvloeiend van fris zoet, van weelde en van een benevelend aroma. De lage opbrengst – hoeveel sap pers je uit rozijnen? – zorgt voor stevige prijzen; deze valt dan nog mee. Aanbevolen bij blauwe kaas, gebak of zomaar. Koel schenken, ook al is het winter.

 

Coteaux du Layon 2010 Domaine des Baumard

www.goudenton.nl, 19,95 euro