De geur van de zomer, opeens rook ik hem. Asfalt ruikt anders, gras ook, struiken geven andere aroma’s af en met zonnebrandolie ingesmeerde mensen al helemaal. Dit uitzonderlijke privilege viel mij als verkleumde Nederlander te beurt in Griekenland, begin deze maand, bij een wandelvakantie van de ANWB. Wij struinden er met een vrolijk clubje mensen (de stellen toch heus allemaal verschillend gekleed) door de borstelige heuvels onder leiding van een fantastische gids, de Grieks-Nederlandse Panajotis. En aten elke avond in het hotel een indrukwekkend plantaardige maaltijd, pas bij de laatste gang afgerond met iets met vlees of vis. ‘Daar houden Nederlanders van,’ zei Pan, en zo had hij het ook aan de keuken uitgelegd. Twee salades, vier groentegerechten, een vega pasta en uiteindelijk nog iets carnivoors. In de zeven dagen herhaalde de kok zich geen één keer. Knap.

De wandelingen waren aromatische tochten. Het rode stof tussen de keien, de dennen hoog op de bergen, de eucalyptusbomen op lagere plekken, alles geurde. Tijm op Evia is anders dan die in Frankrijk, de oregano, ‘rígani’, ook. We liepen er dwars doorheen, dus het wolkte om onze oren. Op de markt kocht ik een zak gedroogde rígani, waarmee ik jaren kan doen.

Bij vertrek kreeg ik van buschauffeur Christophoros een halve meter braadworst mee. Hij had van mijn beroep gehoord en roemde de worst met sinaasappelschil van zijn lokale slager. Gekoeld in het ijskastje van de bus, meteen de rugzak in, thuis ’s avonds nog in de pan. Wat erbij gemaakt? Veel had ik niet in huis. Opeens kreeg een aromatische gedachte. Gebakken aardappels met citroen? Een gouden vondst!

Gebakken aardappelen met citroen

Bijgerecht voor 2 personen

500 g vastkokende aardappelen

2 uien, in halve plakken

circa 8 eetl. olijfolie extra vierge

1 citroen

zwarte peper uit de molen

Schil de aardappelen, snijd ze in stukken en doe ze met de uien, een scheut olijfolie en 100 ml water in een koekenpan. Voeg zout toe, dek af en zet op middelhoog vuur. Na een minuut of 10 is het water verdampt en begint het bakken. Ga lekker door, druk de aardappelen een beetje kapot met een spatel en schep regelmatig om. Rommelaardappelen moeten het worden, licht bruin gekaramelliseerd. Voeg extra olie toe als je dat goeddunkt. Rasp er voor het serveren citroenschil over met een citrusrasp, voeg een klein kneepje van het sap toe en draai flink aan de pepermolen. Ik at er braadworst bij en dronk barbera d’alba.