Er gaan wat glazen doorheen, tijdens het ‘gezellige wijnavondje’ van Charles en Charlotte waar ik en nog een paar honderd toeschouwers naar zaten te kijken, gisteren in het Nieuwe de la Mar in Amsterdam. Gekleurd water neem ik aan, want er gingen twaalf flessen open en redelijk leeg in de monden van vier acteurs. De nieren van Porgy Franssen en zijn companen draaien overuren; niet alleen het publiek heeft pauze nodig.

Ik heb me zeer vermaakt met ‘Wijn’, een nieuw geschreven toneelstuk dat omschreven wordt als ’thrillerkomedie’ (keurig zonder spatie, letten jullie even op, cursisten?). Het stuk borrelt eerst als klucht, met lachsalvo’s in de zaal, maar krijgt gaandeweg een wrange contrasterende toon. Bitterzoet dus, net als de Pomerol en Margaux die voorbij komen, tannine tegen de alcohol. Uitstekend spel, goede timing – daar hangt alles vanaf – en onverwachte wendingen. Niet voor niets deelden de theatercritici van de dagbladen hoge cijfers uit; de Volkskrant kwam met vier sterren.

Samen met collega’s Harold Hamersma en Nicolaas Klei was ik uitgenodigd om te komen kijken en de producent was na afloop zeer benieuwd om ‘alles klopte’, wat de wijn betreft. Er wordt namelijk nogal wat kennis gespuid. Gelukkig, op de veel gehoorde maar immer foute anekdote dat monnik Dom Pérignon de Champagne zou hebben uitgevonden na was alles pico bello. Ga erheen dus: ze staan nog drie dagen in Amsterdam, daarna weer op allerlei plaatsen in het land. Op de site van Theaterbureau Hummelinck Stuurman staat alle informatie en een speellijst.