Er zijn nog altijd mensen die erbij zweren: het ouderwetse type goedkopere Bordeaux. Die roest op de tong, hinkt verdort langs de slijmvliezen, brengt aromatisch gezien niet meer mee dan karton en muffe kerkbank en gorgelt raspend het keelgat in met achterlating van strepen Zeer Open Asfalt en teerzalf. Dat het spul van druiven is gemaakt, van fruit, is een goed bewaard geheim. Mijn algemene advies aan wijndrinkers luidt dan ook nog altijd dat je uit de Bordelais moet wegblijven als je budget niet verder reikt dan een tientje – en eigenlijk is vijftien nog reëler. Maar natuurlijk zijn er uitzonderingen. Dat wordt nu eventjes geholpen door een aanbiedingsprijs. Want Château Peybonhomme Les Tours 2010 is rechtgemeend aanbevelenswaardig. Kijk, het is en blijft Bordeaux. Geen soepel sapje, geen koket mondspoelertje dat kersjes en framboosjes achter de kiezen smeert. Wat schreef collega Hamersma nu laatst? Als je nu druivenrassen als merlot en cabernet sauvignon nieuw zou presenteren in een streek als de Bordelais, met dat klimaat, zouden ze nooit meer geaccepteerd worden. Dat stoere in de wijn is vaak gewoon onrijpheid. Maar Peybonhomme doet het goed, in de Côte de Blaye, met zijn Tours. Vol, fruitig ook vooral, met een aangename, niet overdreven stroefheid. Mannenwijn. Eindelijk lekkere Bordeaux. En nog biodynamisch ook!
Château Peybonhomme Les Tours 2010, € 9,50 (tijdelijk, meen ik)
Op 17 april 2025 start een nieuwe cursus culinair/wijnschrijven. Intensieve, persoonlijke begeleiding op je eigen niveau en helemaal op maat, gericht op jouw doelen. Of doe op maandagavond 28 oktober mee met de workshop Kookboek Maken! Klik hier voor informatie.
3 reacties op “Ha, een lekkere Bordeaux!”
Hé… lastig… ByTheGrape verkoopt alleen minimaal 12 flessen. €120,- risico…
Mag ik vragen? Zit er ook wat animaals aan de wijn? Beetje braam misschien? Laurier? Echt het kopen waard? Of toch liever een paar euro meer per fles uitgeven voor iets écht goeds?
Max, dat is lastig te beantwoorden. Ben je en echte Bordeauxliefhebber? Dan vind je hem lekker. Stoere tannines, bittertje. Nee, niks animaals of laurier. Animaal vind ik trouwens niet gauw in Bordeaux, meer in wijnen met syrah, een vleugje brett ('foute' gist).
Dank Onno. Het begrip brett kende ik helemaal niet, weer wat geleerd!
Even geGoogled; het komt van de gist Brettanomyces bruxellensis. De daardoor veroorzaakte smaak wordt soms gezien als 'terroir' of karakteristiek van een druif, vooral Mouvèdre schijnt. Bovenal wijnboeren zelf schijnen dat te zeggen. Maar anderen zeggen dat het 'sloppy winemaking' is, door vervuilde vaten komt etc.
Het was tot zo'n 20 jaar geleden een veel voorkomend fenomeen in vooral Bordeaux-wijnen (binnen Frankrijk) las ik, maar dankzij de inspanningen van ene Pascal Chattonet is dat teruggedrongen.
Hoe dan ook, ik hou nu eenmaal van poepwijn, binnen beschaafde grenzen. Zuid-Frankrijk, de stevigere Toscanen, Puglia etc. En associeer dat inderdaad ook met bijvoorbeeld St. Estèphe’s. Maar ik hou dus van slechtgemaakte wijn begrijp ik. En van te ouderwetse Bordeaux. Ik moet in de heropvoeding.
Ik heb in het verleden verschillende keren geweldige Bordeaux’s gedronken, maar omdat ze meestal onbetaalbaar zijn, laat ik het gebied standaard links liggen. Maar zeer goede herinneringen, vandaar dat mijn nieuwsgierigheid was/is gewekt.
Grappig, las net dat Hamersma er weer wel 'een veeg laurier' in proeft. Zoveel monden, zoveel smaken. Ik vind twaalf flessen als try-out een beetje veel en ga dus maar eens kijken of ik wat mede-liefhebbers kan verleiden tot gedeeld risico. Zo niet, dan vrees ik dat de verkoopstrategie van ByTheGrape voor mij niet werkt.