En waar wordt wijn van gemaakt? Ja, zeg het maar? Van druiven, precies. Nou, dat is zo, maar er gaat soms nog wel wat meer in. Gist, suiker of wijnsteenzuur bijvoorbeeld. De meest toegepaste ‘toevoeging’ aan wijn echter is hout. Eikenhout. Ooit was het simpel: om wijn te kunnen vervoeren, had je een vat nodig. Een klein, handelbaar vat. Dat werd nieuw gemaakt, de wijn ging erin en arriveerde maanden later bij de koper. Die het vervolgens vaak nog wel een poos liet liggen voordat de wijn eruit kwam. En kijk, de wijn was ronder van smaak, met iets boterigs, iets vanilleachtigs.

Dat vonden de overzeese drinkertjes – wij – lekker. Vandaar dat wijnmakers de wijn graag een poos in zo’n nieuw vat doen. Of, omdat dat heel duur is, een zak eikensnippers in de wijn hangen, als een theezak. In Spanje houdt men van Amerikaans eikenhout, dat heel vanilleachtig ruikt. Ik ging helemaal plat voor een rode wijn van een kleine winkel in Haarlem, de Clan Roble van Bodegas Estefania uit Castilia y León. Kost een serieuze 10,95, maar smaakte dubbel, met vleugen kokos, cassis, paddestoelen, en een kraakheldere, volle smaak. Dergelijke wijnen kunnen soms te dik zijn, te veel van alles, maar niks hoor, deze fietste probleemloos tussen alle pilonnetjes door. In echt vat gerijpt, theezakloos goed.

Clan Robe 2009, Bodegas Estefania, bij www.bodegas.nl, € 10,95