Door mijn culinaire leven waaien winden, westenwind, noordoostenwind, soms eentje uit het zuiden. Er zijn seizoensinvloeden, het getij lijkt soms een rol te spelen en er bestaan zelfs jaartendenzen. Zo dobberde ik onlangs voor de groenteschappen, dacht aan taugé en zag de champignons. Champignons!, die troostrijk tamme telgjes van de zwamfamilie, zo ontzettend ingeburgerd dat we niet meer nadenken over de exotiek ervan. Dat was niet altijd zo. Het telen van de Agaricus bisporus is een kunstje dat de Parijzenaars in de achttiende eeuw ontwikkelden in de steengroeven van Montmartre. Rond 1900 gingen de Limburgers het doen in de mergelgroeven van Valkenburg en na de Tweede Wereldoorlog werd het een echte industrie in bovengrondse hallen. In de jaren zeventig was op de jonge televisie reclame voor champignons, zomaar naast biefstuk in de pan, als aanschouwelijk onderwijs.
Inmiddels is Nederland een internationale grootproducent van de zwammetjes. Desondanks had ik toch alweer een jaar of misschien wel twee jaar geen champignon meer in handen gehad. Ik had ze veronachtzaamd, vergeten, kalt gestellt; de culinaire wind was niet gunstig geweest, immer in de verkeerde hoek. Maar nu dan! Ik kocht kippendij en bedolf die avond kip en mijn schuldige gemoed onder een rijke champignonnade.
Kip met champignons, venkel en room
Hoofdgerecht voor 2 personen
1 venkelknol
3 eetl. olijfolie
250 g kastanjechampignons
25 g boter
2 stuks kippendijfilet
2 takken tijm
125 ml crème fraîche
optioneel: drupje drank
Snijd van de venkel de harde stelen, bewaar het vederige groen. Snijd de knol in kwarten, verwijder de kern en snijd de rest in reepjes. Smoor ze afgedekt beetgaar in de olijfolie, voeg wat zout toe, in pakweg 10 minuten.
Veeg de champignons schoon en snijd ze: heel grote in kwarten, kleinere in tweeën, kleintjes blijven heel.
Zout de kippendijen. Smelt de boter in een ruimte koekenpan en bak de kip, omringd door de champignons en in gezelschap van de tijm. Begin met hoog vuur, opdat de kip wat kleur krijgt. Alras zullen de zwammetjes vocht gaan loslaten. Na een kwartier op lager vuur is de kip gaar. Doe de venkel bij de champignons en voeg de crème fraîche toe. Wie van drank houdt, schenkt nu een drupje sherry of erger (cognac, whisky) in de pan, maar echt heel weinig! Breng de zaak op smaak met zout en versgemalen peper en garneer met het achtergehouden venkelgroen. Erbij (Italianen, stop de oren even dicht) passen tagliatelle uitstekend, net als een glas chenin blanc.
3 reacties op “Kip met champignons, venkel en room”
Superlekker was dit!
Met een scheutje sherry gemaakt, zoals aangeraden.
Dit geeft een heel fijne smaak!
Bedankt Onno!
Wat fijn te horen!
Wij hebben dit vanavond gegeten en vonden het allebei heel lekker!