“Het zijn de kleine dingen die het doen, die het doen,” zongen Saskia en Serge in 1971. Een nogal kleverig liedje, maar desalniettemin borrelt die regel regelmatig omhoog in mijn kop, bijvoorbeeld wanneer ik een paar blaadjes limoenblad uit de vriezer haal en tussen mijn vingers laat knisperen. Een citroen raspen: idem dito. Dat zijn levensverbeterende aroma’s. Net als dat van de sesamolie die ik bij toko Dun Yong op de Zeedijk kocht. Geuren werken direct op de emoties, lees ik, en ik blijk overduidelijk geen uitzondering op de regel. Fris maar groen zwoel bij limoenblad, verhelderend schoon bij citroen, geroosterd en behaaglijk in de sesam. Kleine, aangename dingen. Als aromaconformist besloot ik mijn eigen geurtherapie in gerechtvorm te gieten. En wel met die groente waarvan we ons zo dikwijls afvragen Wat Er Toch Mee Moet: aubergine. Die is smeuïg en kan al dat geurgeluk fijn opsponzen en meedragen langs vuur en bord naar de definitieve bestemming: onze neuzen en hersens.

 

 

 

Bedwelmende aubergine met walnoten

Bijgerecht voor 4 personen

 

2 aubergines

1 miniblikje tomatenpuree (70 g)

4 eetl olijfolie

2 theelepels suiker

3 eetlepels nam pla (vissaus)

chilipeper of cayenne naar smaak

facultatief: 2 theelepels sechuanpeper

50 g gepelde walnoten

5 limoenblaadjes (djeruk purut, toko)

1 citroen

straaltje sesamolie

 

 

Snijd de aubergine in niet te grote blokjes. Roer in een kommetje de tomatenpuree los met 70 ml (de inhoud van het blikje) water en de olijfolie, suiker, nam pla, chilipeper en, als je die hebt, de sechuanpeper, plus 1 afgestreken theelepel zout. Meng alles in een flinke koekenpan met de aubergine. Zet op het vuur, dek af met een deksel en breng aan de pruttel. Laat zoetjes sudderen, niet te hard, niet te zacht, tot de aubergine gaar is; dat duurt een minuut of 12. Roer tussentijds nog eens om en voeg een drup kokend water toe als het handeltje te droog of dik wordt.

Hak de walnoten grof met een mes. Vouw de limoenblaadjes dubbel en knip er de middennerf uit; gooi die weg. Knip de blaadjes daarna in zo dun mogelijke reepjes. Rasp de citroen dun, liefst met zo’n fijne Microplane rasp; een bescheiden eetlepel rasp is genoeg. Meng walnoot, rasp en reepjes blad door de aubergine en bekroon alles met een straaltje sesamolie.

Ik gaf er een gegrilde biefstuk bij, maar een stuk zalm had ook gekund, net als een opstelling in een vegetarisch team. Trouwens, als pastagarnituur staat het spul ook zijn mannetje.