Het maakt u allemaal niks uit. ‘Water, plantaardige oliën (zonnebloem, extra olijfolie verkregen bij de eerste persing 1%), azijn, mosterd (zout, suikers, azijn, water, mosterdzaad), suiker, zout, gemodificeerd maïszetmeel, eigeel, kruiden (peterselie, oregano 0,2%), knoflook, korianderzaad, voedingszuur E334, verdikkingsmiddel E415, antioxidant E385,’ u vindt het allemaal best. Dit omineuze opsomminkje betreft Calvé Dressing Olijfolie Oregano en het is maar een voorbeeld. Een kippenvel bezorgend, klamme zweet oproepend, hyperventilerend nachtmerrievoorbeeld. Let u vooral ook op percentuele aanwezigheid van de ingrediënten uit de naam.
Waarom schrijf ik hierover? Omdat een speels oproepje op de sociale media om mij uw Vreselijkste Sladressingervaringen te melden vooral mededelingen opleverde hoe lekker bepaalde kant-en-klare sauzen waren. Of ik de Zwitserse Thomy kende? En de vinaigrettes van Leclerq?
Nee.
Ik wil geen flesdressings kennen. Ik hoef geen flesdressings te kennen. Wat is er snotverdikke nou simpeler dan een vinaigrette in de steigertjes zetten? Maar blijkbaar zijn sommige volgers op twitter en facebook zo moe dat ze voor het aanmaken van sla naar de fles grijpen, en dan niet die vol inspiratie, 13 procent alcohol en een rode of witte kleur, maar eentje vol met een e-nummerfeest dat dressing heet. Nee, alleen op vakantie hoor!, vergoelijken sommigen.
Of ik dan mijn recept voor ‘de beste vinaigrette’ in de Volkskeuken wilde zetten. Tja, daar hebt u me. Want ik doe altijd maar wat, lepeltje mosterd, scheutje azijn, snuf zout, lepel water en dan kloppen met olijfolie. Ja, ook op vakantie. Naar de verhoudingen doe ik een slag: 1 deel azijn op 4 delen olie, en de mosterd gaat deels van de azijn af, omdat hij ook zuur is. Zoiets. Maar proef! Je kunt tijdens het kloppen blijven bijstellen, mits je niet met een te grote plens azijn begint. En die lepel water is belangrijk voor de binding. Voor sommige salades gaat er een snuf suiker bij.
Nog vaker strooi ik wat fleur de sel over de sla, sprenkel zuinig wat azijn of balsamico en giet er dan mijn beste olijfolie over. Niet te veel husselen is dan belangrijk, dan proef je in de ene hap wat meer azijn, in de andere meer olie. Zullen we wat maken?
Salade rauwe asperges met amandelen
Voor 4 personen
300 g geschilde witte asperges (500 g ongeschild)
100 g Parmigiano Reggiano of Manchego
2 handjes veldsla
50 g geroosterde, ontvelde amandelen, grof gehakt
zeer goede olijfolie extra vergine
aceto balsamico
Snij in de lengte met de kaasschaaf de asperges in linten (ja, dat is prutsen), of snij ze zeer schuin in stukjes. Snij flinters van de kaas. Drapeer met de veldsla en amandelen op borden en besprenkel met vinaigrette of met olie en azijn plus zout.
8 reacties op “Recept salade rauwe asperges”
ik vind dat er te veel kaas in je recepten zit… kan ook zonder.
"Tja, daar hebt u me. Want ik doe altijd maar wat…."
Geweldig, zo is het ook want de ene keer wil je dit en de volgende keer staat je pet naar iets anders en het is ook nog afhankelijk van waar die "dressing" (wat een woord) overheen gaan.
Beste Onno,
Je bent een man naar mijn hart. Ook ik ben geen liefhebber van flesdressing en niet alleen hiervan maar van bijna alles wat de smaakmakers van…. proberen op de markt te slijten. Ook doe ik vaak zo maar wat. Met of zonder kaas, zoals het uitkomt. Soms met restjesdag is het resultaat heel lekker. Als je mij dan zou vragen om het na te koken zal dat niet lukken. Ook ben ik erg blij met jullie recepten in de Volkskeuken omdat hier niet van kant en klaar produkten wordt uitgegaan.
Groeten Antoinette.
In plaats van azijn is het ook lekker om citroensap te gebruiken.
Ik heb geen goede olijf olie…mag ik het Dan nog wel maken?
Het is helemaal geen punt om naar die fles te grijpen, ik doe dat nml meestal. Ik maak een keer in de zoveel tijd een grote fles vinaigrette en die staat iedere avond binnen handbereik klaar en je kan het op het eind even aanvullen met wat suiker of liever nog wat gembersiroop, indien nodig
Precies. Vroeger, op kampeervakanties met de 2cv, maakte ik een fles met vinaigrette – ging drie weken lang mee.
Er bestaat tegenwoordig Edik(s), azijn die minder zuur bevat. In allerlei varianten, allemaal puur van echt geperst en gebrouwen…Dus ook asperge-ediks…
Heeerlijk voor rauwe aspergesalade.
Ook daar kan van alles mee maar mijn favoriet is:
Asperges in kleine stukjes, appel in dezelfde stukjes, halve druifjes, stukjes ei, pecannoten, bosui klein, verse peterselie klein, blikje (verantwoorde!) tonijn. Alles natuurlijk in asperge-ediks en een beetje echte mayonaise, lekkerder als het een paar uur in de koelkast heeft kunnen "trekken" hoeveelheden naar smaak en zout en peper idem. Heeeeeeerlijk!