Lekker Peruaans gegeten, gisteravond? Of zit u nog in uw Nordic fase? Nee, nee, wacht. U loopt ietsjes achter – geeft niks, hoor! – en deconstrueert uw eten op de moleculaire, ‘Spaanse’ manier.
Jongens, jongens, jongens. Ik zit me hier midzomers op te winden over het gehype van ‘keukens’. Let vooral op mijn kwistige gebruik van aanhalingstekens. De Peruaanse keuken wordt het helemaal, riepen Robert Kranenborg en nog wat grootheden een paar maanden geleden. Alsof u al moe was van de Scandinavische fratsen als het eten van levende mieren en fermenteren van mos. Waar gaat dit over? Er is geen Peruaanse haute cuisine. En ook die Nordic Cuisine is niet reëel. Er bestaat een internationale hoge gastronomie, ontwikkeld vanuit Franse principes, en vandaag de dag bestaat die uit het op zeer technisch, uiterst ingewikkeld en arbeidsintensief fröbelen met ingrediënten. Het resultaat wordt artistiek op borden neergevlijd in minuscule porties. Voilà!
Het is pure kunst, en ja, chefs proberen ingrediënten en technieken uit hun omgeving of van hun oma’s te gebruiken. Maar dat schampt alleen een beetje. In de hoge gastronomie bestaan geen streek- of landenkeukens (ik laat China er buiten), alleen maar chefs met talent, vaardigheden en ego’s. Hoe verbijsterend hun prestaties ook mogen zijn, het effect ervan op het gewone koken van gewone mensen is nagenoeg nul. Vandaar dat wij een zomers hapje gaan maken dat geen enkele claim maakt: een soort blote billetjes in het gras, op basis van ingrediënten van de Franse markt. Les fesses nues dans l’herbe, van haricots verts, witte boontjes (ik had verse haricots cocos) en spekjes, met citroen. Wij aten het als hoofdgerecht, maar wellicht wilt u er een karbonaadje bij of zo.
Sperzie- en witte boontjes met spek en citroen
Hoofd- of bijgerecht voor 4 personen
150 g gedroogde witte boontjes of 2 blikken
400 g haricots verts
100 g gerookt spek, echt of vegetarisch, in blokjes
circa 6 eetlepels goede olijfolie extra vergine
2 tenen knoflook, geplet
1 citroen
Het beste is om zelf even witte boontjes te weken – minstens 3 uur, in heel veel water – en daarna beetgaar te koken in circa 45 minuten. Zout mag er meteen bij. Uit blik zijn die van Bonduelle het stevigst. Spoel blikboontjes af in een zeef.
Kook de haricots verts beetgaar in zo’n 5 minuten.
Bak de spekjes zachtjes in een lepel olie, niet hard, tot ze gaan kleuren; dat duurt krap 8 minuten. Bak de knoflook nog 2 minuten mee. Voeg de sperzieboontjes toe en warm goed door. Daarna mogen de witte bonen erbij.
Boen niet-biologische citroen schoon onder de kraan; bij biologisch hoeft dat niet. Rasp de schil dun boven het gerecht en knijp er daarna flink sap over. Voeg gul olijfolie en vers gedraaide zwarte peper toe. Eet met brood.
7 reacties op “Recept sperzie- en witte boontjes met spek en citroen”
Zoiets als blote billetjes in het gras?
Antoinette.
Dat staat toch in de tekst?
Sorry heb ik overheen gelezen.
Dit was erg lekker Onno, dank voor dit recept.
Mooi!
Nogmaals op het menu. De herhaling meer dan waard!
Mooi!