Vergat ik zaterdag het knopje ‘front page’ aan te klikken voor het Volkskrant Weekendmenu! Vervolgens zat ik in Oxford, bij het Symposium on Food and Cookery. Maar nu dan alsnog aandacht. Loethe Olthuis tekende voor het menu en bedacht een tomaten’souffleetje’. De aanhalingstekens staan er omdat het er wel uitziet als een soufflé, maar dat niet is; er komt gelatine aan te pas. Daar moet wijn bij. En laat nou net Dirck III een paar Grand Cru’s uit Alsace voor (te) weinig geld in de schappen zetten! De gewurztraminer is fantastisch, maar die kost 11,99. De riesling blijft een cent onder de magische grens van een tientje…

Waarom weer riesling?

Eerst en vooral omdat riesling zo lekker is. Zo fris, zo sappig, en toch compleet anders dan die andere frisse, sappige druif, sauvignon blanc. Eerlijk gezegd is riesling ook veel beter. Zeker deze. Riesling heeft vaak meer laagjes; na het eerste lekker komt er een tweede, spannender lekker. Laten we het ras noemen, in de zin van ‘raspaard’. Dat maakt dat hij zich ontwikkelt; sauvignons van meer dan twee jaar zijn doorgaans niet goed meer, rieslings kunnen dat hebben. En sommige nog heel wat meer ook, waarbij ze als je niet uitkijkt derde laagjes lekker ontwikkelen.

Smaak

Nu hebben we het hier ook wel over een Grand Cru uit het noorden van de Alsace, op hoogte van Straatsburg. Fruit voert de boventoon in deze wijn, maar er is meer, iets mineraals, iets koel wufts. Goed, hij kost een tientje, maar dat is voor zo’n wijn niks te veel. En bij de ‘soufflé’ met tomaat past hij perfect!

Verkrijgbaar

Dirck III, 9,99 euro.