Het zijn eigenzinnige flessen, onhandig ook, die Bocksbeutels uit de Franken. Geen wijnrek waar ze in passen. Maar er wonen dan ook eigenzinnige types in die streek, wijnboeren die na de oorlog drammerig doorgingen met het maken van droge wijn, terwijl de rest van Duitsland wederopbouwend op halfzoet overschakelde. Liebliche Weine? Niet voor de Franken.
Zoekend naar de ideale wijn bij de dille-kappertjessabayon klokte de Scheurebe van Weingut Emmerich in mijn glas, vibrerend droog, bloemig en ragfijn. Een voltreffer, bij kip, bij vis, bij exotischer smaken, gemaakt van het druivenras scheurebe, een rieslingneefje met opmerkelijk veel karakter en kwaliteit.
Gauw op Emmerichs website gekeken. En kijk, die meldt dat dochter Heike Wijnprinzessin is. Zij oogt al net zo vibrerend droog en bloemig. Wijnkoninginnen en -prinsessen in Duitsland zijn bepaald geen domme blondjes – zij moeten alles weten van wijn en het maken ervan. Vandaar dat het vaak oenologiestudentes blijken.
Stralend kijkt Heike de camera in. Maar wat houdt zij daar nou vast? Een roemer als een vissenkom op een poot, waar je probleemloos zo’n ganse Bocksbeutel in giet. Zou dat ook dat eigenzinnige Frankische zijn?

Weingut Emmerich Scheurebe Spätlese Trocken 2009, bij www.weinland.nl €9,95.