Zouden ze hebben zitten twijfelen, bij de uitgeverij? Dineren in Rome, een geschiedenis van de Romeinse wereld in één maaltijd (Noordboek, € 24,90) is de wat dubbelzinnige titel van een prachtig boek. Ik althans ging denken aan het oude Rome, terwijl de hedendaagse stad en de meer recente geschiedenis ervan bedoeld worden. Hoe dan ook, de Noorse schrijver Andreas Viestad roert belevenis, ervaring, overweging en culinaire geschiedenis tot een verrukkelijk doorleesmengsel. De structuur ontleent hij aan de maaltijd, met onderwerpen als brood, antipasto, wijn, vuur, zout en citroen. En hij schuwt de zijpaden niet, vandaar dat we zwierend door het gastronomische landschap gaan, eens een keer de middeleeuwen aandoen, zwaaien naar de Franse Revolutie om vervolgens, en telkens weer, door de aantrekkingskracht van restaurant La Carbonara terug te keren naar de Campo de’ Fiori in Rome. Daar steekt Viestad de vork in de spaghetti. Uiteraard schetst hij de historie van het gerecht waarnaar het etablissement is genoemd, en daar gaat het een beetje mis. Dat zij hem vergeven, want de inzichten erover zijn de laatste tijd wel heel snel veranderd, door onderzoekingen van mensen als Luca Cesari (De geschiedenis van de pasta in 10 gerechten) en Alberto Grandi (Denominazione di Origine Inventata – nog niet vertaald).

Fijn boek dus, puike vakantielectuur waar je iets van opsteekt. Nu koken. Tijm is een kruid dat er bij de Italianen pover vanaf komt. In de Provence zweren ze erbij. Ze zijn er ook dol op massa’s knoflook, net als ik. Ik besloot de Italianen weer eens ferm op het culinaire hart te trappen met onderstaand recept.

 

Spaghetti met tomaat, knoflook en tijm

Hoofdgerecht voor 2 personen

 

4 tenen knoflook, gehakt

4 eetl. olijfolie

1 blik gepelde tomaten

2 takken tijm

1 theel. suiker

200 g dunne spaghetti

 

Fruit de knoflook even aan in de olijfolie; kleuren hoeft niet, moet niet. Voeg de tomaten toe en druk ze stuk. Wat ook leuk werkt is met een goed mes de tomaten in het geopende blik stuk snijden, terwijl antropologisch angehauchte kennissen mij verzekeren dat sommige Italianen de vruchten met de blote vingers kapotknijpen boven de pan. Die mensen met die vlekken op hun kleren, precies.

Voeg de tijm, zout en suiker toe en laat zachtjes 10 minuten pruttelen zonder deksel.

Kook de spaghetti al dente in ruim water met 10 gram zout per liter. Giet af en meng grondig met de saus. Ik deed er nu eens geen kaas over. Wijn: Provençaalse rosé.