Vandaag in het Volkskrant Magazine het recept voor Irish stew (nee, hier niet, en snotverdikke ook niet op de VK-site, sorry). Mijn taak om daar een wijn bij te zoeken, en dat staat hier dan weer wel! Irish stew is een luxe variatie op de eeuwenoude dagelijkse maaltijd van alle armere bewoners van Europa. Die kwam uit een ketel boven het vuur waar inging wat er was, knollen, wortels, kool en misschien een stuk spek.
De grandioze luxe zat voor de Ieren van vroeger in het ruime gebruik van vlees. Voor onze 21ste-eeuwse verwende bekjes is het echter een rustiek gerecht. Je kunt er Iers bier bij drinken, Guinness of zo, maar ik kom zelf toch altijd weer bij wijn uit. Iets leuks maar bescheidens.
In mijn jongvolwassenheid dronk je in dit soort gevallen in Frankrijk koude rode wijn uit literflessen met statiegeld, afgesloten met een dopje in plaats van een kurk. In de winkel lagen ze in enorme rekken, in drie ‘kwaliteiten’: 10, 11 en 12 procent alcohol. Kostte comfortabel weinig, was drinkbaar en veroorzaakte na voldoende inname net zo’n soezig/opwekkend/creatief/erotisch welbevinden als dure wijn. Ik verlang nog wel eens terug naar die tijd, want zalig waren de onwetenden van smaak.
Maar dat is geweest. C1000 heeft twee wijnen van de wijncoöperatie van Laudun en Chusclan in de schappen gezet. En laat ik nou de voordeligste, de Esprit du Rhône Réserve 2008, de aardigste vinden. Hij heeft de basisappellation d’origine op het etiket, gewoon Côtes du Rhône, maar smaakt lekker fruitig, met een randje drop en wat kruidigs, en hapt zeer goed weg. Voor iedereen die de koude liters voorbij is.
Esprit de Rhône Réserve 2008, Côtes du Rhône, bij C1000 3,89 euro.