Ze glimmen van trots, bij Lorenzo Inga. Hun ‘My Grappa Barrique’ is door de International Wine and Spirit Competition met goud bekroond. Tja. Het blijft raar spul, grappa. Afvalverwerking hè, dat is het, recycling, alcohol gestookt van de rotzooi aan druivenschillen die overblijft na de wijnpersing. Toen er in Italië nog geen of heel lage accijnzen bestonden, bonkte een trattoriahouder steevast een fles op tafel als de koffie besteld was. Daarvan kon je inschenken naar behoeven – het kostte toch niks. Of dat verstandig was? Nog altijd ruiken zelfs de beste grappa’s alsof je er heel goed ramen mee kunt lappen, en katers varen er wel bij. En toch en toch en toch: het heeft wel wat. Overal waar wijn gemaakt wordt, maken ze grappa – marc in Frankrijk, orujo in Spanje – maar meestal wordt het naamloze, industriële alcohol. Grappa hoort echter bij Italië dat dat maakt hem hot. Sinds een jaar of dertig doen de stokers ook hun best om hem zachter te laten smaken. Een van de wapens in die strijd is rijping in eikenhout, en dat is bij My Grappa Barrique ook gebeurd. Hij is er zelfs wat rokerig door geworden, met een lik vanille erbij. Wil je hem vergelijken met andere stooksels van Inga, dan biedt Villa Grappa leerzame proefsets met diverse grappa’s en Italiaanse likeuren. Aangeraden.

My Grappa Barrique, Lorenzo Inga, bij www.villagrappa.nl , € 27,50 (50 cl).