Groentegerechten | Volkskeuken recepten

Recept gebakken spinazie met rozijntjes

Het groenste groen, het diepste, meest intense groen, het blad geworden chlorofyl, dat is spinazie. Als ik de diepvriesfabrikanten mag geloven is het in hun segment nog altijd de meest verkochte groente, en dan in die à-la-crèmeversie, gemalen en met een lik melkpoeder – crème? – opgeroerde diarree. Sinds we ‘deelblokjes’ hebben ontdooit het nog eens bliksemsnel ook, dus handig, handig, handig.

Maar excuus. Door de toon die ik aansla denkt u meteen dat ik een pest heb aan spinazie. Welnee. Verse spinazie is lekker, of het nou die kleine blaadjes zijn of die stugge, meer kroezende variëteit die door een eerste teler ooit flamboyant ‘wilde spinazie’ is genoemd – terwijl er natuurlijk niks wilds aan is. Heerlijk. Maar het is altijd weer een stevige partij huisvlijt om hem te bereiden, zeker als het voor vier of meer personen is. Zoals alle bladgroenten is ook spinazie gestold water, vocht  miraculeus bijeengehouden in nerven en cellen. Laat er hitte op los en alles stort in. Dat willen we ook, daar niet van, maar om een behoorlijk maaltje te organiseren sta je eerst elleboogdiep enorme volumes blad te wassen – twee keer is beter – en daarna in gaarkeukengamellen te stapelen. Is het eenmaal geslonken, dan wil de Nederlandse traditie dat je daar nog slechts margarine en zout doorheen roert.

Juk.

In verstandige landen als Italië, nou ja, culinair dan, bakken ze groenten als spinazie en snijbiet. Heel kleine beetjes kunnen meteen de koekenpan in, maar bij een beetje meer moet je de handel eerst laten instorten. Welnu, dat doet de groenteman voor je. Bij hem koop je bollen met gekookt en uitgeknepen blad. Een hele tijd hebben wij gehoord dat dat slecht was – spinazie mag geen twee keer verhit! – maar dat bleek weer onzin. Hollandse groentelieden verlenen die Italiaanse service niet, maar kijk, wij hebben diepvries. En dan bedoel ik niet de à-la-crèmeprut, maar de blaadjes. Losgevroren spinazieblaadjes, ik vind ze een zegen. Ze zijn namelijk al geblancheerd.

Bak eerst de ui rustigjes in een scheutje olie een minuut of 3, tot hij zacht wordt. Zet het vuur bliksemend hoog, wacht heel even en doe de spinazie en de uitgelekte rozijnen erbij. Bak en schep weinig om. Voeg zout toe, en een draai uit de pepermolen als je dat wilt. Giet er vlak voor het serveren nog wat van die goede olie over.

 

Gebakken spinazie met rozijnen

Voor 4 personen

 

1 rode ui, in dunne halve plakjes

genoeg zeer goede olijfolie

600 g losgevroren spinazieblaadjes

2 eetlepels rozijnen, 10 minuten geweekt in warm water

 

Op 17 april 2025 start een nieuwe cursus culinair/wijnschrijven. Intensieve, persoonlijke begeleiding op je eigen niveau en helemaal op maat, gericht op jouw doelen. Of doe op maandagavond 28 oktober mee met de workshop Kookboek Maken! Klik hier voor informatie.

 

 

5 reacties op “Recept gebakken spinazie met rozijntjes

  1. Lekker, Onno! Wilde spinazie heeft soms forse steeltjes. Die hak ik apart van het blad even fijn en geef ze als allereerste die hitteboost . Na een minuutje gaat dan het blad op de door jou beschreven manier erbij. Een pietsie knoflook misstaat ook niet, vind ik.

Laat een antwoord achter aan anne-riet de boer Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.