“Ik behoud me het recht voor mezelf te allen tijde tegen te spreken,’’ zei filmregisseur Federico Fellini. Heel goed. Hij was ook geen politicus. Met wat ik onlangs uithaalde trad ik min of meer in zijn voetsporen: ik maakte pasta met gehaktballen. Of eigenlijk gehaktballen met pasta. Dat is voor de Italiaan en uiteraard ook een Italofiel als ik een affront op tweeërlei wijze. Allereerst is spaghetti and meatballs een gerecht uit de VS en niet uit Italië. Het is weliswaar verzonnen door immigranten uit Napels, ergens rond een eeuw geleden, maar toch, oppassende Italianen wensen er niet mee geassocieerd te worden, mede door faux pas numero due: het serveren van pasta bij het hoofdgerecht. Pasta is de primo, de koolhydratengang die voorafgaat aan het vlees of de vis met groente die erna als secondo verschijnt. Natuurlijk moet je dat ruim zien. Italiaans. Want als het gehakt verkruimeld wordt is het goed. Een bal daarentegen is overduidelijk een secondo en daar komt geen pasta bij, verdorie!
Dus waar ik doorgaans te vuur en te zwaard de Italiaansheid Der Dingen verdedig, carbonara’s met room hekel en strijd voor het mengen van saus en pasta in de keuken, kneedde ik nu gehaktballen, maakte tomatensaus en gaf er apart tagliatelle bij, omgeroerd met sesamolie. Scusatemi tutti. Het was verrekte lekker.
Gehaktballen met tomaat en sesamtagliatelle
Hoofdgerecht voor 4
500 g half-om-halfgehakt
1 uitje, ragfijn gehakt
1 teen knoflook, ragfijn gehakt
1 eetlepel oregano
30 g paneermeel
4 eetlepels olijfolie
2 blikken gepelde tomaten
1 theelepeltje suiker
optioneel: pittigheid
400 g tagliatelle
3 eetlepels sesamolie
Meng het gehakt met ui, knoflook, oregano, paneermeel en 1 afgestreken theelepel zout. Nee, er gaat geen ei bij. Kneed grondig door en vorm er 8 ballen van. Braad die aan in de olijfolie tot ze een aardige kleur hebben. Pureer de tomaten heel kort met de staafmixer – 1 keer erdoorheen is afdoende. Voeg bij de gehaktballen en doe er wat zout en de suiker bij, en wellicht nog een beetje oregano. Wie pittig blieft bedenkt zelf iets. Pruttel zachtjes en onder een deksel 15 minuten op laag vuur.
Breng een flinke pan water met 10 gram zout per liter aan de kook en kook er de tagliatelle in, maar pas als de gehaktballen klaar zijn. Giet af en meng met de sesamolie. Eet het een met het ander en drink er Chianti of Barbera bij. Na afloop gaan we biechten om de culinaire zonde weg te wassen.
Op 17 april 2025 start een nieuwe cursus culinair/wijnschrijven. Intensieve, persoonlijke begeleiding op je eigen niveau en helemaal op maat, gericht op jouw doelen. Of doe op maandagavond 28 oktober mee met de workshop Kookboek Maken! Klik hier voor informatie.
2 reacties op “Gehaktballen met tomaat en sesamtagliatelle”
Beste onno,
Ik verbaas me al een hele tijd over de samenstelling van je recepten Als voorbeeld neem ik het recept van 6 juni.
Naast dat het niet bijster origineel is, is de hoeveelheid vlees 150% van de dagelijks aanbevolen maximale hoeveelheid. 1. Het is ongezond (zie bv hartstichting) 2 het is niet goed voor de aarde. De volkskrant zelf bericht hier veel over. Gezien de ‘zaak shell’heeft ook de volkskrant hier een rol in en kan niet meer wegkijken en recepten met veel te veel vlees opnemen.
2. De hoeveelheid kcal in de maaltijd zijn ook ca 150% te veel. De norm voor een avondmaaltijd is ca 600 kcal en jouw maaltijd heeft er 1000 kcal\
3. de hoeveelheid groente is ca 100 g, terwijl 200-250 g wordt aanbevolen. Gevolg is dan ook veel te weinig vezels.
Ik zou graag zien dat de volkskeuken zich ontwikkelt naar een klimaat bewuste en gezondbewuste kookrubriek.
NB. Het gaat dus niet alleen om het recept van 6 juni, maar deze wordt als voorbeeld genomen.
Beste Egbert, ik ben geen diëtist en neem geen verantwoording voor de evenwichtige samenstelling van het dagelijkse menu. Ik schrijf lekkere recepten. De Volkskeuken is geen verlengstuk van het Voedingscentrum. Zo is mijn opdracht van de Volkskrant.