Al meer dan tien jaar hebben we een huis met tuin. Allicht dat er een stukje grond gewijd is aan kruidenplanten. Vorig jaar deed de rucola het het best. Het dreigde alle omringende zaken te overwoekeren en werd dus in de herfst met strenge hand uitgeroeid. De tijm, rozemarijn en salie zijn dood of schijndood na de koude winter, dat moeten we nog even afwachten.

Natuurlijk kwam er een flink bed peterselie. En dan niet de krullerige, maar de platte variëteit, blad- of snijpeterselie. Die heeft smaak, terwijl die krullen eigenlijk als versiering bedoeld zijn. De zaadjes uit ons zakje Amsterdamse snijpeterselie kwamen voorspoedig op, ook al duurde het veel langer dan gedacht voordat de plantjes voldoende groot waren om ervan te oogsten. Inmiddels hebben ze de winter doorstaan en nu is het wachten op nieuw voorjaarsenthousiasme. Ze gaan nu dikker, stugger blad ontwikkelen, met veel geur en smaak. Ondertussen is het ook weer de tijd om nieuw spul te gaan zaaien.

Peterselie is misschien wel het bekendste tuinkruid in onze streken. Daar komt het echter niet vandaan. Het Middellandse-Zeegebied is de bakermat, en net zoals met vele andere planten waren het stijfkoppige middeleeuwse monniken die kans zagen de Petroselinum crispum te overreden ons groezelige klimaat te trotseren.

Zoals altijd worden aan de plant de meest fantastische effecten toegeschreven; anders waren die monniken er ook nooit aan begonnen. Stresslijders zullen er blij mee zijn, want peterselie verlaagt de bloeddruk, brengt het slaan van opgewonden harten weer naar een rustiger niveau en is uitstekend voor de spijsvertering. Maar al deze dingen treden pas op wanneer je er thee van trekt of enorme hoeveelheden van opeet. En er zijn niet veel gerechten waar een grote kwantiteit peterselie aan te pas komt. Ik ken er maar eentje, en dat is zo lekker dat hierbij meteen het recept volgt.

‘Tabouli’, of ‘taboulé’ komt oorspronkelijk uit Libanon. Vandaar dat je het in Frankrijk weer terugvindt, als culinaire herinnering aan de tijd dat de Fransen er de dienst uitmaakten. Alleen is men ontzettend met het origineel op de loop gegaan. Zo zit er geen peterselie meer in en is het een nogal flauwe hap van zure couscous geworden. Nee, dan deze. Die is groen van het groen.

 

Taboulé

Bijgerecht voor 4 personen

 

50 gram burghul

sap van 1 citroen

1 dl olijfolie

2 grote bossen bladpeterselie

halve bos munt

3 tomaten

2 lente-uitjes

1 krop bindsla (romana)

 

Week de burghul (Turkse grof gemalen en gestoomde tarwe) 10 minuten in koud water en knijp het goed uit. Meng er het citroensap en de olijfolie door plus zout en peper. Roer en laat een half uur staan. Was en droog de peterselie en de munt. Verwijder de stelen en hak de blaadjes ragfijn, maar maak er geen pulp van. Ontvel de tomaten door ze even in kokend water te houden, verwijder zaad en vocht en snijd ze in kleine blokjes. Meng vlak voor het opdienen alles door elkaar en bestrooi met gehakte lente-ui. Serveer met het hart van de bindsla. Je gebruikt de blaadjes om de tabouli mee op te scheppen en te eten.

 

Deze Volkskeuken werd eerder gepubliceerd, op 22 april 2003.