Het was in 1996 dat chakchouka en ik elkaar leerden kennen. Ik moest ervoor naar Zuid-Tunesië, waar ik culinair journalerend van oase naar oase reed en telkens bij mensen thuis mocht eten. De chakchouka echter maakte haar opwachting in een net hotel op Djerba, met stoffen servetten en stoelen waarop […]
Pijnboompitten, ik weet nog dat ze nieuw waren, hip and happening. Dat was in de jaren negentig, dus zelfs voordat Ottolenghi de granaatappelpitten (her)introduceerde. Geen salade in die tijd of er kwamen die malle quasi-nootjes op. We associeerden ze met mediterraan levensgeluk en dat klopt ook wel, want daar kende […]
Geuren regeren mijn emoties, bedenk ik wel eens. Samen met nog een aantal zaken, goed, maar heus, aroma’s grijpen bij mij direct aan op de hormonen. De sombere, de nostalgische en de blijde. Aan de opgetogen kant van het spectrum zitten de citrusgeuren. Citroen- en limoenschil, verveineblaadjes, citroengras, limoenblad. Mijn […]
Bloemkool is een machtig mooie groente. Letterlijk, die wit gestolde onweerswolk, die bevroren ontploffing van scheerschuim, die karikatuur van een dikgewold lammetje, en ook figuurlijk, want de smaak is buitengemeen goed. Tenminste, als je hem niet bereidt zoals mijn moeder deed: goed gaar en dan met een bloemsausje erover, ‘lammetjespap’. […]
Misschien heb ik het al wel eens verteld. Over hoe ik in mijn eerste coq au vin maakte door er een halve fles vosne-romanée bij te doen. Mijn eerste kookboek gebood namelijk ‘goede bourgogne’ te nemen en ik had a) wel geld door een lucratief weekendbaantje bij een fotowinkel en […]
Een droomoord, Les Florets in de bossen bij Gigondas, fameus wijndorp in de Vaucluse. Terras onder de bomen, sissende cicades als akoestisch achterdoek, een klaterende fontein, verrukkelijke wijnen. Maar ik kan beter koken. Waarom moeten kwartels tegenwoordig altijd in onderdelen op de borden komen? Omdat blijkbaar zelfs Fransen bang zijn […]
Een kersenontpitter, hebt u die? Ingenieus ding. Ik gebruik hem enkele keren per jaar en dan ben ik de vernuftige geest die hem ontwierp uiterst dankbaar. Apparaatloos kersen van hun pitten ontdoen blijkt weliswaar doenlijk, maar het is klooien en het resultaat wordt esthetisch gezien minder. De smaak leidt er […]
Overal Maserati’s, Porsches, Audi’s, Volvo’s en dikke Tesla’s, in de lommerrijke dorpen in Zürichs achterland klotst het geld tegen de stoepranden. Toch wordt er nog wijn gemaakt ook; ik proefde allerlei malle maar smakelijke wijnen bij Weingut Rebhalde, gemaakt door de jonge, avontuurlijke Sven Hohl. Soms natuurwijn, soms gewoon vreemd […]
Naar Zürich reizen om er een IJslandse zuurdesem uit 1885 te vinden? Het klinkt vergezocht (yes, pun intended) en dat was ook niet de reden. De economische hoofdstad van Zwitserland wil zichzelf op de culinaire kaart zetten en doet dat speels. Niet met weer sterrengefonkel maar met een bruisende eetcultuur […]
Jazeker, het is weer verse-erwtjestijd. Het seizoen waarin zelfs in Nederland niet alle geoogste bolletjes groen groentegeluk in de muil van de blikkers, potters en vriezers terechtkomen. Dit keer een recept voor een simpel, boers voorjaarsgerecht dat ik onlangs at bij een boerderij op de Gargano, een bergmassiefje aan de […]
Twintig jaar geleden al noemde NRC-collega Janneke Vreugdenhil mij ‘de koning van de vissaus’. Gewoon omdat ik dat ingrediënt, en dan bedoel ik de Aziatische nam-pla of nuoc-mam, toevoegde aan duidelijk niet-Aziatische gerechten. Doe ik nog. Goed spul. De oude Romeinen deden het ons voor met wat ze toen garum […]
Zijn tomaten zuur? Ja. Zoetzuur weliswaar, maar er is beslist zuur aanwezig. Toch is een tomatensalade lekkerder als er een dressing of vinaigrette met azijn overheen gaat. Dat malle verschijnsel komt meer voor. Doperwtjes? Nog lekkerder met een schepje suiker. Aardbeien idem. Nu zijn er altijd weer smaakagenten die daartegen […]