‘Toujours faites simple’, vond de kok der koks, Auguste Escoffier (1846-1935), ‘houd het altijd eenvoudig’. Nou, als je zijn recepten leest kun je niet anders dan begrijpen dat het eenvoudig van het begin van de 20e eeuw allesbehalve het simpel van tegenwoordig was. Nee, dan ik. Ik houd van écht […]
De wilde wingerd tegen de Bourgondische muur bloeide, iets wat je niet zag maar hoorde: een zacht gegons van allerlei soorten bijen verraadde dat het bij de minuscule, nauwelijks gekleurde bloemetjes net zo druk was als in de Amsterdamse Rosse Buurt op een vrijdagavond. We aten buiten, tussen de rozemarijn […]
Even een woordje van een bevoorrecht mens: Elba is een fijn eiland. Geen vliegveld geschikt voor grote vliegtuigen, alleen ferry’s vanaf het Toscaanse vasteland, in zijn geheel als natuurgebied bestempeld en dus geen hoogbouw, geen touringcars, geen pakketreizen en geen all-inclusives. Geen pretparken of waterparadijzen, alleen twee huizen waar Napoleon […]
Fruit bij het vlees, fruit in hartige gerechten is iets waarnaar de wat pretentieuzere koker fronsend kijkt. In de loop van de 17e en 18e eeuw heeft de Franse keuken vrijwel alle zoet naar het einde van de maaltijd verplaatst en zo hoort het nu, vinden we. Voor die tijd […]
Het is gewoon weer eens tijd voor een biefstuk. Nu even geen complete apologie daarvoor, maar een ouderwetse loftuiting plus recept voor een stuk rood vlees. En dan ook maar meteen een entrecote in de pan. Zo’n echte, gehaald bij een slager, een waarbij ik eigenlijk wel het Franse accent […]
Sport en eten, ik weet er weinig van, vooral doordat ik me alleen voor het laatste onderwerp interesseer. Chips en bier, was dat het niet? De Fransen staan daar echter anders in, als ik de consul-generaal Catherine Feuillet mag geloven. Zij verhaalde bij een lunch in Alain Carons snoepige restaurant […]
De geur van de zomer, opeens rook ik hem. Asfalt ruikt anders, gras ook, struiken geven andere aroma’s af en met zonnebrandolie ingesmeerde mensen al helemaal. Dit uitzonderlijke privilege viel mij als verkleumde Nederlander te beurt in Griekenland, begin deze maand, bij een wandelvakantie van de ANWB. Wij struinden er […]
Er is veel te doen over ‘invented tradition’. Professor Alberto Grandi maakt zich er druk over en schrijft in zijn laatste boek La cucina italiana non esiste (‘de Italiaanse keuken bestaat niet’) met een sauzend sarcasme over de Italiaanse neiging, behoefte, om allerlei voedingswaren en recepten te voorzien van verzonnen […]
Was het op deze plek dat ik onlangs beweerde dat er nog maar één seizoensgroente bestaat? Waarmee ik dan asperges bedoelde. Dat was overdreven. Raapsteeltjes zijn er ook niet het hele jaar, net zo min als verse kapucijners en doperwten – daarover allicht binnenkort weer meer – en postelein, plus […]
Watjes, dat zijn de Nederlanders, tenminste als het op het eten van bittere dingen gaat. Want waar is de frisée? De krulandijvie die vrolijk en geel en groen de saladekommen siert, het lijf kietelt, maag en hart en hersens verblijdt? Ik was weer op de zondagse markt in Chablis, waar […]
Wat als ik nou… De meeste van mijn volkskeukenrecepten beginnen met die gedachte. Ik sprak laatst een lezer die me vroeg of ik de gerechten allemaal zelf bedacht en die stomverbaasd was toen ik dat bevestigde. En me daarna complimenteerde. Fijn, dank, maar ‘zelf bedacht’ is natuurlijk betrekkelijk. Er is […]
Kookboeken zijn tegenwoordig zelden nog slechts kookboeken. Beleefboeken zijn het, droomboeken. Je laaft je aan sferen, aan het smakelijke uiterlijk van auteurs ook vaak, en als je wilt, áls je wilt, kun je eruit koken. Dat gebeurt maar heel beperkt, heb ik gelezen. Een of twee recepten per boek, gemiddeld. […]