Laat ik weer eens lof zingen. Lof van de Italiaanse keuken, waar ik de afgelopen dagen van verschillende kanten mee werd geconfronteerd. Allereerst blies een heel gewoon etentje bij Caffè Toscanini in Amsterdam me van de culinaire sokken. Ja, opnieuw Toscanini. Kan er ook niks aan doen. Word er bijna […]
Ik vind het wel een goede: “Eet geen fenegriekkiemen meer!” Die zie je helemaal niet. Net zo min als rucola- en mosterdzaadkiemen. Nou ja, een hightech superclean bedrijf in het Westland kweekt wat voor de horeca, maar daar zullen ze het faillissement wel aangevraagd hebben. Mijn goede vriend Ruud – […]
Ja, hèhè. Hebben we daar nou een universiteit voor nodig? Die van Illinois meldt dat kinderen uit gezinnen waar nog aan tafel gegeten wordt, gezonder zijn. Het valt me mee dat ze die in de VS überhaupt nog gevonden hebben. Natuurlijk is aan tafel eten gezonder! En lekkerder. Geen tv, […]
Het is stiller dan ik me kan herinneren, stiller dan ooit in de twee jaar dat we dit huis hebben. Mei, in Bourgogne, maar het lijkt juni. Geen constante stroom trekkers en oogstmachines, zoals in juli, als eerst het koolzaad en dan de tarwe en de gerst rijp zijn, maar […]
Heimwee. Dat kan heel erg zijn, hoor. Op mijn negende schreef ik een kaart vanaf het padvinderskamp naar huis: “Lieve pap en man, het is nog maar pas dinsdag.” Waarna ze niks deden en mij lieten sudderen tussen de welpjes, bij Soest, ’s nachts van ellende de in margarine gebakken […]
Dressings heten ze. Yoghurtdressing, honing-mosterddressing, italianodressing, Franse dressing. Soms zijn ze wit, vaker is het dun snot met gekleurde vlekjes die op mirakelse wijze blijven zweven. Proeven: nooit zomaar fris maar zoetzuur, altijd weer zoetzuur met vooral veel zoet, en dan dat dun glibberige, klam door je mond tastende, kleefkledderige […]
Treurbakjes, ik zag ze gisteren in de trein. In de handen van vlotte types, op de retourvlucht van hun werk, koutend met een kennis, bellend met het thuisfront, zwijgend starend uit de ramen. Treurbakjes met eten, magnetronschaaltjes maagvulling, calorische doekjes voor het bloeden. “Ik heb iets gekocht van carbonara of […]
En dan alsnog de Volkskeuken die vorige week in de Volkskrant had moeten staan! Achterstevoren koken, kent u dat? Nee, niet verkeerd om voor de pitten staan, achter je rug hannesen met spatels of zo. Dat slaat nergens op. Het is geen circus. De volgorde omdraaien, dat bedoel ik. Dingen […]
Mag ik u even een dierbaar, onopvallend en toch culinair zo hartverscheurend belangrijk ingrediënt voorstellen: pastawater. Inderdaad, het kookwater van de pasta, niks meer, die pan met water en zout waar de tagliatelle in kronkelen, de fusilli in dansen, de rigatoni, de spaghetti en de penne hun harde droogheid laten […]
Jazeker, daar is hij dan weer: de zon. Weet je nog wel, van vroeger, van vorig jaar, dat helle ding daarboven waar je helemaal warm van werd, of zelfs te warm, te heet, dat je moest vluchten naar een koelere plaats die ‘schaduw’ werd genoemd?Ik vind dat ik het nóg […]
Het is koud, hier in het volkskeukentje. Zonder Sylvia. We komen haar alleen nog op de gang tegen. Zelden. Speciaal voor haar is een onverwarmd torenkamertje gebouwd, een loftje eigenlijk, om te lijden. Dat is heel belangrijk voor columnschrijvers. Daar zit zij nu. Zij lijdt. En wij moeten allenig door […]
Eendenborst had ik. Zo’n mooie, grote eendenborst, roomwit vet vel bovenop, scharlaken vlees eronder, tot zijn pannegang nog ingesnoerd in een dwangbuis van plastic. En ik weet niet of u dat hebt, maar ik zat te prakkizeren wat ik ermee kon doen. Iets nieuws. Eend kan, net als varkensvlees, altijd […]