Groen als gras, knappend tussen tong en verhemelte, zoet stuiterend tegen de papillen, de verse doperwtjes zijn er weer! Ik zeg het elk jaar in deze tijd, ik het opnieuw: het is tijd om te doppen, zelf, ter viering van juni, van het leven, van het licht over het donker. […]
Het is weer eind juni, tijd voor die schitterende traditie die ik in 2003 in het leven heb geroepen: het geven van het recept voor de verse doperwten à la française. Ter viering van de zomer, van het culinaire leven, van de groene gastronomische toekomst. De eerste aflevering van mijn […]
Precies een week geleden wandelde collega-volkskok Sake door de zonnige Zuid-Nederlandse doperwtjesvelden om te zien hoe de oogst voor de potten conserven in zijn werk ging. Ik niet. Te druk. Nou, dat zat me niet lekker, want ik barstte van de vragen aan de grootverwerkers van het groene geluk. Zoals: […]
Geachte leden van het versedoperwtjesgenootschap, hartelijk welkom bij ons jaardiner! Tweede helft juni is erwtjestijd in Nederland. Al eerder rolden er Spaanse en Marokkaanse groene knikkertjes over toonbanken, maar dat telt niet. De kleinste, fijnste, zoetste baby-erwtjes komen uit Duitsland en Nederland en vind je nu, nu!, bij de fijnbesnaarder […]
Ik staar naar een foto, een beetje onscherp want in slecht licht en tijdens breed gekout genomen, van wat doperwtjes in een bord. Het is een diep bord, meer een brede kom, met artistieke vegen saus erin en drie bloemetjes en een blaadje, plus iets wat op een stukje […]
Het is zover. We hebben het wederom gered, we zijn in de tweede helft van juni geraakt. Vandaag is de langste dag, zaterdag steken de telers hun laatste asperges en dus is het tijd voor erwtjes. Doperwtjes, mijn vriendjes in de peul, de grasgroene tongrollertjes, de pilletjes zomerlust. O, […]
Het gist in culiland, het ziedt, het borrelt. Koks fermenteren alles wat vast en vloeibaar is, maar kookamateurs ook. Desem voor het brood, Koreaanse kimchi van kool en chili’s, zuurkool uit het eigen vat. Fijn om even contact te maken met dat leven dat onze mensheid geheel en al […]
Uren, dagen, maanden, jaren vliegen als een schaduw heen. En zo is het weer de langste dag geweest, de tijd van het Nederlandse jaar dat gemarkeerd wordt door een recept voor verse doperwtjes. Van mij. In andere culturen en tradities wil met nog wel wrotten met kruiden, les herbes […]
Hora est! Voor de doperwten, bedoel ik. Onze doperwtjes, onze vriendelijke groene vriendjes, met vier of vijf of soms drie verstopt in hun peultjes, zoet opgeborgen, pril en jeugdig en botanisch gezien hoogst onvolwassen. Ze komen in ons rommelige klimaat precies op tijd, net nu de aspergetelers ermee gaan […]
Ik zit er maar mee. Met mijn verantwoordelijkheidsgevoel, bedoel ik. En met de praktische onmogelijkheid zo’n, zo’n… hoe heet zoiets?, zo’n puntenslijper te bemachtigen die spaghetti maakt van courgettes, wortels en ander fallisch groentegeluk. Het was in juni dat ik op een tour langs Duitse wijnbedrijven een huiveringwekkend lekker gerechtje […]
Daar zijn ze weer, onze eigen kleine groene rakkertjes, de kogellagertjes van mijn junigeluk: de doperwtjes! Laat ik beginnen met een klacht. Vanaf april of daaromtrent voeren groentelieden dikke, schonkige peulen aan uit Spanje, waarbinnen dicht opeengepakt knikkers huizen die als ‘erwtjes’ worden verkocht. Dat zijn het niet. Het […]
Pril geluk, laat ik ze zo maar eens noemen, die donderse ministuitertjes, die rakkers in hun knappende peul, zoet en sappig, groen en vriendelijk. Jazeker, ik heb de eerste Hollandse verse doperwtjes weer kunnen kopen. Het is elk jaar weer een worsteling met het groenteverkoopwezen in dit land. Velden vol […]