Comfort food, wat is dat voor u? Boerenkoolstamppot, erwtensoep, pasta met tomaat? Voor heel veel aardbolbewoners is het rijst. Mijn Braziliaanse bijna-schoonzoon bijvoorbeeld. Hij heeft geen staart, maar hij begint toch wel degelijk te kwispelen als er rijst op tafel komt. En ik kan met hem meevoelen. Een goed bord […]
Waterkers is een fascinerend plantje. Ooit was ik op bezoek bij een teler in de Vlaamse Ardennen, waar tapijten struis groen het stromende water in de kweekbakken bedekten, net niet helemaal roerloos dobberend op de vloeibare kou. De eigenaar stapte er met lieslaarzen in rond, met forse halen van een […]
Er schijnen mensen te bestaan die niet weten hoe ze sla moeten aanmaken. Zelf, bedoel ik. Hologige, kromme types die tegen sluitingstijd schichtig langs de supermarktschappen schuiven om er een fles slasaus te halen, iets van een Bekend Merk waarop ‘dressing’ staat, liefst met ‘fijne kruiden’ of ‘honing mosterd’ erbij. […]
Wat heeft iedereen toch met dubbeldoppen? Ik dubbeldop, jij dubbeldopt, wij dubbeldoppen ons suf. Voor degenen die de suizende gastronomische vaart der volkeren niet kunnen bijhouden: het gaat om het verwijderen van het grijsgroene vel van tuinbonen nadat die al uit hun peul geholpen zijn. Doe je het met diepvries […]
Waar houdt soep op en begint saus? Dat stond ik te overwegen terwijl ik in een pannetje roerde op mijn Franse locatie. Veel meer heb ik hier toch niet te doen. Mijn laatste boek glimt in de winkel en ik heb weliswaar besloten waarover het volgende moet gaan, maar nog […]
Al eens Finnen op oud-Scandinavische wijze haver zien trekken? Ik ook niet, vandaar dat ik in een uitbundige bui een uitnodiging aannam voor de Nederlandse presentatie van Pulled Oats, een nieuwe plantaardige vleesopvolger. Het werd een warme aangelegenheid, aangezien we op een Amsterdams dak voor een diner aanzaten op die […]
Sperzieboontjes in de winter? Ja en nee. Kijk, ik was in december in Parijs, waar ik een ongewenst opwindende dag meemaakte bij ontwijken van de gele hesjes, die toen nog heel veel teweeg brachten in de straten. Alles was dicht, musea, bioscopen, attracties, ook op plaatsen buiten het centrum waar […]
Verrotte uien, daar ruikt doerian naar. Die associatie had ik jaren geleden al gemaakt in Thailand, maar nu mocht ik hem herbevestigen in het Nederlands Openluchtmuseum. De verrukkelijk stinkende vrucht lag op het ‘Indisch achtererf’ in een glazen kastje waarin je een klein luikje kon opendoen om te ruiken. Als […]
Het is een mirakelse uitvinding, yoghurt. Hulde aan de herdersvolken uit Centraal-Azië die geen tijd hadden om kaas te maken. Of iets dergelijks, want er stonden nooit lui met aantekenboekjes klaar wanneer de mensheid banen brak en vondsten deed, dus het precieze hoe, waar, waarom en wanneer is weer eens […]
Gek word ik ervan. Het ‘stofjesdenken’ zou afgeschaft zijn; niet langer zou de voedingswetenschap in de uitingen voor leken zeuren over de heilzame dan wel deplorabele effecten van stoffen in ons eten, geen geëmmer meer over antioxidanten in frambozen en nog niet herkende zaken in rood vlees, maar sturen op […]
Lang, heel lang waren ingrediënten veel kostbaarder dan tijd. Liever urenlang goedkope doorregen lapjes sudderen dan snel een biefstuk bakken, wat oma en heur voorgangers betreft. Dat is veranderd. Omgedraaid. Ingrediënten kosten weinig, in ieder geval een schijntje vergeleken met ooit, en tijd is schaars en kostbaar. Het is nog […]
“En dan heb ik een une salade nodig, een krop sla. Daar ga ik in een pantomime een voor een de blaadjes afplukken: ‘elle m’aime, elle ne m’aime pas.’ Wie koop de sla?” “Ik weet niet of ze wel sla hebben, in Nederland.” Regisseur Philippe Vallepin en productieleider Estelle Bazin […]