Heimwee. Dat kan heel erg zijn, hoor. Op mijn negende schreef ik een kaart vanaf het padvinderskamp naar huis: “Lieve pap en man, het is nog maar pas dinsdag.” Waarna ze niks deden en mij lieten sudderen tussen de welpjes, bij Soest, ’s nachts van ellende de in margarine gebakken […]
Dressings heten ze. Yoghurtdressing, honing-mosterddressing, italianodressing, Franse dressing. Soms zijn ze wit, vaker is het dun snot met gekleurde vlekjes die op mirakelse wijze blijven zweven. Proeven: nooit zomaar fris maar zoetzuur, altijd weer zoetzuur met vooral veel zoet, en dan dat dun glibberige, klam door je mond tastende, kleefkledderige […]
Treurbakjes, ik zag ze gisteren in de trein. In de handen van vlotte types, op de retourvlucht van hun werk, koutend met een kennis, bellend met het thuisfront, zwijgend starend uit de ramen. Treurbakjes met eten, magnetronschaaltjes maagvulling, calorische doekjes voor het bloeden. “Ik heb iets gekocht van carbonara of […]
En dan alsnog de Volkskeuken die vorige week in de Volkskrant had moeten staan! Achterstevoren koken, kent u dat? Nee, niet verkeerd om voor de pitten staan, achter je rug hannesen met spatels of zo. Dat slaat nergens op. Het is geen circus. De volgorde omdraaien, dat bedoel ik. Dingen […]
Mag ik u even een dierbaar, onopvallend en toch culinair zo hartverscheurend belangrijk ingrediënt voorstellen: pastawater. Inderdaad, het kookwater van de pasta, niks meer, die pan met water en zout waar de tagliatelle in kronkelen, de fusilli in dansen, de rigatoni, de spaghetti en de penne hun harde droogheid laten […]
Jazeker, daar is hij dan weer: de zon. Weet je nog wel, van vroeger, van vorig jaar, dat helle ding daarboven waar je helemaal warm van werd, of zelfs te warm, te heet, dat je moest vluchten naar een koelere plaats die ‘schaduw’ werd genoemd?Ik vind dat ik het nóg […]
Het is koud, hier in het volkskeukentje. Zonder Sylvia. We komen haar alleen nog op de gang tegen. Zelden. Speciaal voor haar is een onverwarmd torenkamertje gebouwd, een loftje eigenlijk, om te lijden. Dat is heel belangrijk voor columnschrijvers. Daar zit zij nu. Zij lijdt. En wij moeten allenig door […]
Eendenborst had ik. Zo’n mooie, grote eendenborst, roomwit vet vel bovenop, scharlaken vlees eronder, tot zijn pannegang nog ingesnoerd in een dwangbuis van plastic. En ik weet niet of u dat hebt, maar ik zat te prakkizeren wat ik ermee kon doen. Iets nieuws. Eend kan, net als varkensvlees, altijd […]
U doet het allemaal fout. Ik ook, maar ik weet het tenminste. Maar ik ben dan ook uw eigen nooit-falende, superieure culinair en wijnjournalist, bijna-alwetend als het om eten gaat. En bescheiden bovendien. Het gaat ditmaal om sla en om groenten. U denkt dat u goed bezig bent door gezond […]
“Misschien kun jij er iets mee,” zei Mac en gaf me een tube. ‘Taste # 5’ stond erop en ‘Umami paste’. Bedacht door de Brits-Italiaanse culischrijfster Laura Santtini. Umami is de Japanse naam voor de ‘vijfde smaak’, vaak omschreven als ‘hartig’, waarvan de Japanners uitvonden dat hij bestaat naast zoet, […]
Gisteren las ik het, in de Volkskeuken: we zitten in een vleesverlatersweek. Zomaar, opeens, terwijl ik het niet wist. Zeker mijn persberichten niet goed gelezen, wat heel goed kan hoor, want mijn mailboxje wordt dagelijkse volgebraakt met tientallen mededelinkjes van naar aandacht hengelende afzenders. Hoe dan ook, mijn week is […]
Het is een lekker boek. Een lekker, heerlijk, verbazingwekkend boek. Over Italië. Nou is er ook heel veel lekkers, heerlijks en verbazingwekkends daar. Maar Joost Overhoff beschrijft dat ook nog eens op met een meeslepend, verbazingwekkend gemak, hij danst soepel van onderwerp naar onderwerp, en laat daartussendoor snippertjes kennis dwarrelen […]