Zou het een stil poginkje zijn om mee te gaan in de kop-tot-kontbeweging? Bij de grootgrutter lagen kippenhartjes in het schap, roze glimmend in hun rauwheid, zorgvuldig ontdaan van de bloedrestjes die er vroeger gebruikelijk aan kleefden. Mijn eigen supermarkt, van het meer provinciale type, doet er niet aan, of […]
De drie wijzen zijn alweer weg; ons grijnst een grijze januarimaand toe met ijselijke tanden. Tijd voor eenvoudige doch voedzame maaltijden. Ik dacht onlangs aan pansotti, de driehoekige ravioli van Ligurië die met walnotensaus op tafel komen. Men vult ze gemeenlijk met ricotta en iets groens, net zoals alle ‘ravioli […]
Het is een beetje jammer dat buitenlands zo interessant en hip gevonden wordt. Het regent Engelse woorden en in de keuken is Frans bon ton. Een sint-jakobsschelp is een coquille, hoorntjes des overvloeds zijn trompettes de la mort. Jaja, doodstrompetjes met kerst, ik kan er ook niks aan doen. Gedroogde […]
Het ‘Label Rouge’, ooit van gehoord? Het is een alweer 62 jaar oud initiatief van de Franse overheid om de kleine boeren te ondersteunen. Dat was toen al nodig. Het label hangt sindsdien aan producten die – typisch Frans – proefbaar beter zijn dan andere. In de praktijk gaat het […]
Alles zat en viel mee, in Venetië. De zon hield niet op met schijnen, de massa’s bleven braaf op de geijkte plaatsen, het San Marcoplein hield het droog en ons verblijf bleek een piepkleine oase van rust achter een huizenblok, voorzien van een tuin met zitje. Niet minder belangrijk: we […]
De gehaktbal is een oeroud fenomeen. Min of meer zo oud als messen, wed ik. Verdeel een dood dier in stukken en je houd stukjes over. Snippers noemt de slager die, en in het neanderthaals en cro-magnons was er ook vast een woord voor. Het aardige is dat als je […]
Het komt in vlagen, bij eters en kopers, bij verkopers en producenten, instanties en overheden: druk maken over voedselverspilling. Ja, het is erg. Het is zonde. Het is een schande, zo je wilt. Maar het is ook logisch. We willen én veel keus én we zijn bang. Bang om ziek […]
Er bestaan vast mensen die voor hun solistische eentje de sterren van de hemel koken. En dan niet eens een keer, maar dagelijks, maandag, dinsdag, de hele wekelijkse trits – ik wacht op je mailtje. Maar zeldzaam lijkt het me beslist. Koken is immers het aardigst voor een waarderend publiek. […]
Culinair gezien waaiden mijn ouders met alle moderne winden mee, in de jaren 70. Allereerst droeg mijn moeder met graagte de keuken over aan mijn vader. Die vond koken leuk maar had weinig tijd, zo na zijn werk, vandaar dat groente al snel uit blikken kwam en zijn nasi er […]
Chapeau, de Fransen doen het weer! Het afgelopen mei geopende Cité Internationale de la Gastronomie & du Vin in Dijon is een indrukwekkend geheel van interactief museum, deels ook voor de kinderen, wisselende tentoonstellingen (nu een fantastische over patisserie), een straat met restaurantjes, kookwinkels en een kookboekhandel, een kookschool en […]
Hummus, hoemoes of hoe je het verder noteren wilt – het originele woord schrijf je met Arabische letters – betekent kikkererwten, niks meer. Je kunt ze fijnwrijven, je kunt dat ook niet doen. De versie die we nu met z’n allen omarmd hebben, heet hummus bi tahini, aangezien er tahin […]
Wat was nou dat onderzoekje dat liet zien dat de zogenaamd Chinese mie in de supermarkt gewoon Italiaanse tagliatelle was? Ah ja, de Keuringsdienst van Waarde, natuurlijk. Ik vond het een goede grap. Het grote verschil tussen Chinese en Italiaanse deegwaar is, of zou moeten zijn, de gebruikte tarwe, zacht […]