Als het om de grote keukens van de wereld gaat, worden Frankrijk en China het eerst genoemd. Maar Thailand hoort daar ook bij. Bij de Thaise hofkeuken van vroeger ging het, net als bij de Franse en Chinese, om het doelbewust werken aan verfijning, aan culinaire kunstwerkjes, smaak- en geurbouwsels […]
Ben net terug, dus bereid je er maar op voor: de komende tijd ga ik over Thailand schrijven. Met onderbrekingen misschien, maar ik ga meerdere Volkskeukens nodig hebben om mijn berstende culinaire gemoed te luchten. Wat een land! Thailand is een eetland, een snoepland, een zwelgland, een land waar je […]
Vanuit een paradijselijk Phuket de Volkskeuken van vandaag: Af en toe, heel af en toe, dan heb ik het als ik iets eet: het gevoel van het sublieme. Dat kan bij een restaurant zijn, zoals bij de knolselderijsoep met kippenlever bij Cordial in Oss, een paar jaar terug. Maar vaker […]
Recepten opschrijven kan op allerlei manieren. En dan bedoel ik niet alleen slecht en goed, maar ook uitvoerig of bondig, voor beginners of voor gevorderden. Chef-koks schrijven hele korte receptjes, maar dat is valse schijn. ‘Uitjes glaceren, saus monteren met olijfolie, vis op de huid bakken’ is voor amateurs te […]
Ik doe het niet goed, als ondernemer. Want dat ben ik: ik schrijf voor geld. Het probleem is echter dat ik scrupules heb, en dat is een beletsel om rijk te worden. Ik lever louter pret. Eetpret. Terwijl veel meer mensen hoop willen. Hoop op een lang leven, hoop […]
De eerste vlinder is al in de tuin, de salie zit opeens vol met lieveheersbeestjes (en dus ook met bladluizen) en voor we zo slim zijn om het vliegengordijn op te hangen barst het van de vliegen; buiten, en dus ook al gauw binnen. Met mijn koffie zit ik in […]
Vandaag speel ik de hoofdrol in mijn eigen culinaire film. ‘La cuisine mitonnée’ heet hij. Als je geen Frans kent zou je dat misschien kunnen vertalen als ‘de mythische keuken’, en dat is eigenlijk helemaal niet slecht. Het betekent echter de sudderkeuken. Voor Fransen en sommige Nederlanders die in Koog […]
Wat maakt Italië toch tot de natte culinaire droom van de verstedelijkte westerling? Hele volksstammen vinden het al spannend om een pak Maggi of Honig met een Italiaanse kreet en groen-wit-rode kleuren te verwerken, terwijl andere mensen hun hypotheek verhogen om de ultieme groene olijfolie à veertig euro de liter […]
Grijs was alles, woensdagochtend op het Alkmaardermeer, een grijs dat de kleur uit onze jassen zoog, dat het leven uit het leven gumde, dat beloofde dat deze februari geen achtentwintig maar drie miljoen dagen ging hebben. Nooit meer zomer, alleen nog regen die uit een grauw zwerk geluidloos in grauw […]
De Middellandse Zee is blauw. Maar de oceaan waar ik de afgelopen weken virtueel in dobberde glansde goudgeel en goudgroen: de kleur van olijfolie. Ik heb net de tekst ingeleverd voor het Reiskookboek Spanje en dat betekende daaraan voorafgaand koken met sloten olie. Als ik het op zijn Nederlands bij […]
‘À point’. Prachtige term van de Fransen. Precies goed, betekent het. Precies genoeg suiker of zout, genoeg azijn, genoeg boter. Maar in dat verband hoor je de term maar zelden. Bijna altijd gaat het om ‘precies gaar genoeg’, bij rood vlees als biefstuk en entrecote. Nu houdt de één van […]
Engagement is goed, maar het kan ook doorslaan. Stichting Wakker Dier meldt als ‘nieuws’ dat er paardenvlees wordt gegeten in Nederland, zonder dat veel mensen dat weten. Vooral snacks bevatten het. Ja, nou en? Wakker Dier zegt weliswaar na het vegetarisme het eten van biologisch vlees als een waardig alternatief […]