Het is weer eind juni, tijd voor die schitterende traditie die ik in 2003 in het leven heb geroepen: het geven van het recept voor de verse doperwten à la française. Ter viering van de zomer, van het culinaire leven, van de groene gastronomische toekomst. De eerste aflevering van mijn […]
Sperzieboontjes in de winter? Ja en nee. Kijk, ik was in december in Parijs, waar ik een ongewenst opwindende dag meemaakte bij ontwijken van de gele hesjes, die toen nog heel veel teweeg brachten in de straten. Alles was dicht, musea, bioscopen, attracties, ook op plaatsen buiten het centrum waar […]
Karin Luiten in Trouw: ‘Ik ken niemand die zo kan schrijven over de Italianen, hun eigenaardigheden, hun charmes en vooral: hun eten (…) Ik zou een goeie ligstoel of hangmat uitzoeken, want dit boek heeft één nadeel: als je begint, kun je niet meer ophouden met lezen.’ Lees meer […]
Het regent vegaboeken, lezers. Groenten hier, groenten daar, het nieuwe politiek correct is het vleesloze bestaan. De boekhandel weet niet waar ze het nieuwe werk allemaal moet neerleggen maar dat is een luxeprobleem; het genre verkoopt goed. Er komt van allerlei kleurig en fleurig vertaald werk op de tafels, veelal […]
Pocheren, wie doet het nog? Wie kent het nog is misschien de betere vraag. Ja, we hebben er allemaal wel over gehoord, ‘een gepocheerd ei’, maar het is geen techniek die we algemeen gebruiken in onze keukentjes. Jammer. In de professionele keukens gebeurt het nog wel, maar ook veel te […]
Een beetje verbluft ben ik ervan: het regent complimenten over mijn nieuwe boek. ‘Een nieuwe Italiaanse klassieker’, ‘al koop je dit jaar maar één boek, laat het dan dit boek zijn’, ’topboek’ en ‘wat een boek!’ Zelfs ‘magnum opus’ valt (Elsevier), terwijl ik toch dacht dat De grote Kleyn dat […]
Ooit was er een grootse proeverij van wijnen van de Côtes du Rhône bij Indonesisch restaurant Indrapura in Amsterdam. Want, zo had het Nederlandse pr-bureau bedacht, die Rhônes smaken ‘kruidig’, dus dat moest wel uitstekend passen bij de specerijenvloed uit de Gordel van Smaragd. Ik zat tegenover de Franse vertegenwoordiger […]
Er was een tijd dat coquilles nog jakobsschelpen heetten. Alleen at niemand ze toen boven de rivieren. Maar zoals we allemaal weten doet niet alleen een fraai opgemaakt bord eten, ook de lyriek van de omschrijving helpt. ‘Oma’s appeltaart’ verkoopt niet alleen beter, hij smaakt lekkerder – daar zijn wetenschappers […]
Voortschrijdend inzicht: ik vind het een prachtige uitdrukking. Een prachtig idee! Stel je maar voor dat je inzicht niet zou voortschrijden. Politici doen natuurlijk alsof ze hun te verkopen gedachten altijd al hadden, zelfs of vooral wanneer dat niet zo is. Ze hopen dat dat betrouwbaar overkomt. Maar ik ben […]
Mama mia, er komen opwindende tijden aan! Eerst verschijnt er een nieuw boek van mijn hand, vervolgens begeleid ik deze zomer en herfst respectievelijk een schrijfcursus in de Ardèche en een lang truffelweekend in Italië; onderaan dit bericht de uitvoerige agenda.
Uitgeverij Carrera heeft een succeslocomotief ontwikkeld: de culinaire bijbels. Kloeke boeken vol van informatie waarvan ze er meerdere per jaar de winkels in sturen. De inhoud is wisselend van opzet en kwaliteit; de auteurs geven er ieder een heel andere invulling aan. Soms gaat het wat minder, zoals bij die […]
Verrotte uien, daar ruikt doerian naar. Die associatie had ik jaren geleden al gemaakt in Thailand, maar nu mocht ik hem herbevestigen in het Nederlands Openluchtmuseum. De verrukkelijk stinkende vrucht lag op het ‘Indisch achtererf’ in een glazen kastje waarin je een klein luikje kon opendoen om te ruiken. Als […]