Al eens in een vis gesneden? Zo met een mes door zijn flanken, sneden trekkend die nauwelijks zichtbaar zijn, aanvankelijk, koele, verborgen voren, als geheime afgronden in gletsjerijs. Maar haal je duim erlangs, voorzichtig, en ze wijken, ze openen om het blanke vlees eronder te laten zien, om je laten […]
Laat zo’n klamme, chagrijnige, verzopen, verwaaide, verkleumende rotzomer nou opeens een voordeeltje hebben. Terwijl heel West-Europa zich van de ene tochtdag naar de andere hoest, ik me in en uit truien wurm, tussen druppels door ren en piepers jas voor weer een verwarmende ovenschotel, is de natuur zich aan het […]
Pijnboompitten, laten we het daar eens over hebben. Gister heb ik er weer eens een heel pannetje vol van laten verbranden, dus dat is een mooie aanleiding. Gekke nootjes zijn het, zaden uit dennenappels, pijnboomappels, hoe noem je die dingen, all the way uit aangenaam betemperatuurde landen, als ik de […]
Ik moest er over nadenken, lezers. Waarom zaten de donkere wolken niet alleen boven mijn hoofd, maar ook erin? Boos, kwaad, verdrietig, nijdig, moedeloos, het schurkt allemaal door mijn gemoed. Eigenlijk zou ik ergens in de buurt van Bordeaux zitten, maar op de vlucht voor omineuze weersvoorspellingen werd het Carcassonne. […]
‘Ich hört ein Bachlein rauschen, wohl aus dem Felsenquell.’ Jaja, de afgelopen week was deze ehemaligen zanger in het Duitse. Bächlein hie, Bächlei da, Bächlein überall, bij de Moezel, in de Nahe, in het Schwarzwald. En daar was het, in Hotel Hirsch in Bad Peterstal, dat ik weer eens de […]
Laat ik weer eens lof zingen. Lof van de Italiaanse keuken, waar ik de afgelopen dagen van verschillende kanten mee werd geconfronteerd. Allereerst blies een heel gewoon etentje bij Caffè Toscanini in Amsterdam me van de culinaire sokken. Ja, opnieuw Toscanini. Kan er ook niks aan doen. Word er bijna […]
Ik vind het wel een goede: “Eet geen fenegriekkiemen meer!” Die zie je helemaal niet. Net zo min als rucola- en mosterdzaadkiemen. Nou ja, een hightech superclean bedrijf in het Westland kweekt wat voor de horeca, maar daar zullen ze het faillissement wel aangevraagd hebben. Mijn goede vriend Ruud – […]
Ja, hèhè. Hebben we daar nou een universiteit voor nodig? Die van Illinois meldt dat kinderen uit gezinnen waar nog aan tafel gegeten wordt, gezonder zijn. Het valt me mee dat ze die in de VS überhaupt nog gevonden hebben. Natuurlijk is aan tafel eten gezonder! En lekkerder. Geen tv, […]
Het is stiller dan ik me kan herinneren, stiller dan ooit in de twee jaar dat we dit huis hebben. Mei, in Bourgogne, maar het lijkt juni. Geen constante stroom trekkers en oogstmachines, zoals in juli, als eerst het koolzaad en dan de tarwe en de gerst rijp zijn, maar […]
Heimwee. Dat kan heel erg zijn, hoor. Op mijn negende schreef ik een kaart vanaf het padvinderskamp naar huis: “Lieve pap en man, het is nog maar pas dinsdag.” Waarna ze niks deden en mij lieten sudderen tussen de welpjes, bij Soest, ’s nachts van ellende de in margarine gebakken […]
Dressings heten ze. Yoghurtdressing, honing-mosterddressing, italianodressing, Franse dressing. Soms zijn ze wit, vaker is het dun snot met gekleurde vlekjes die op mirakelse wijze blijven zweven. Proeven: nooit zomaar fris maar zoetzuur, altijd weer zoetzuur met vooral veel zoet, en dan dat dun glibberige, klam door je mond tastende, kleefkledderige […]
Treurbakjes, ik zag ze gisteren in de trein. In de handen van vlotte types, op de retourvlucht van hun werk, koutend met een kennis, bellend met het thuisfront, zwijgend starend uit de ramen. Treurbakjes met eten, magnetronschaaltjes maagvulling, calorische doekjes voor het bloeden. “Ik heb iets gekocht van carbonara of […]