Hummus, hoemoes of hoe je het verder noteren wilt – het originele woord schrijf je met Arabische letters – betekent kikkererwten, niks meer. Je kunt ze fijnwrijven, je kunt dat ook niet doen. De versie die we nu met z’n allen omarmd hebben, heet hummus bi tahini, aangezien er tahin […]
Wat was nou dat onderzoekje dat liet zien dat de zogenaamd Chinese mie in de supermarkt gewoon Italiaanse tagliatelle was? Ah ja, de Keuringsdienst van Waarde, natuurlijk. Ik vond het een goede grap. Het grote verschil tussen Chinese en Italiaanse deegwaar is, of zou moeten zijn, de gebruikte tarwe, zacht […]
Vele jaren geleden sprak ik er al eens over: het boekje Aartappel en kiribat, Ceylonees koken en etendat ik als een pakje scheve kopietjes kreeg van een neef van schrijver en missionaris Harry Haas. Het duidelijk in eigen beheer uitgegeven werkje was van 1977 en bevatte een indrukwekkende serie recepten, […]
Een fors stuk broccoli had ik nog liggen. En een paar stengels bleekselderij, wat krieltjes, een halve aubergine. Ui en knoflook zijn er altijd. Ach, ik maak dat wat de Britten een ‘vegetable bake’ noemen, dacht ik, fruitte de handel aan in een braadpan, sloot het deksel en liet het […]
Het zou vreselijke zelfoverschatting zijn om te denken dat de groeiende aandacht en verkrijgbaarheid van verse doperwtjes het gevolg is van mijn inspanningen in De Volkskrant. Maar het ontkennen is ook moeilijk, dus gun me die pret. Al sinds 2003 roem ik de groene knikkertjes elk jaar opnieuw in juni, […]
‘Maak gewoon wat makkelijks,’ zegt mijn vrouw vaak als er vrienden komen eten. Dat lukt nooit. Ik weet niet hoe dat werkt in mijn kop, maar een pan boerenkoolstamppot op tafel zetten, een omeletje bakken, chili con of sin care brouwen of zelfs tacoschelpen met bonen en yoghurt maken zijn […]
‘Ribollita,’ besloot mijn dochter, ‘dat gaan we maken.’ In het Bourgondische buiten miezerde het, zoals het al een hele week had gedaan. Klamme, te lauwe lucht hing tussen de huizen van Cruzy-le-Châtel en de rook van de houtkachels kleefde aan het geboosterde leven. Miezeren komt van misère, dat was duidelijk. […]
Laatstelijk nog een pastafabriek bezocht? Ik ook niet. Tja, corona. Eerder was ik al wel binnen geweest bij Girolomoni, op de truffelreis die ik jaarlijks begeleid in De Marken. Dit keer bekeken we slechts het immense uitlegbord aan de buitenkant, waarna we naar de bijbehorende trattoria togen om te gaan […]
‘Als ik nou eens…’ Dat is een frequente gedachte in mijn kop. Ik peins vaak bij de koffie over het avondeten, soms al bij het ontbijt. Zoveel gebeurt er niet in deze tijd en bij gebrek aan een hond laat ik daarom mijn culinaire gedachten uit. Op hun riem staat […]
Zo’n receptje? Dat schudden die Kleyn uit zijn mouw! Ik hoor het u denken, maar zo is het toch niet hoor. Een levenslange, dagelijkse culipraktijk zit erachter en dan nog sla ik regelmatig planken mis. Niet als ik iets vertrouwds maak natuurlijk, maar wanneer ik tracht iets nieuws te bakken. […]
Chips met dipsaus, daar is mijn culinaire carrière mee begonnen. Althans, het fabrieken van die dipsaus – die chips kochten we. Ik was elf of twaalf en roerde woest experimenterend allerlei muffe poeders uit het roemruchte kruidenrekje door mayonaise. Vooral kerrie natuurlijk. Oom Harry prees mijn resultaat bij een verjaardag. […]
Ik eet graag met een mes in de hand. Snijden, hapje, snijden, hapje. Waarom? Geen idee. Lui uit andere culturen hebben daar geen last van. In India en China en Indonesië bestaat alles uit brokjes, al dan niet in saus. Die pak je met stokjes of je vingers of met […]