Het is weer tijd voor kerstmenu’s! Daarom hier links naar eerdere jaargangen, die van 2010, 2009, 2008 en twee uit 2007, eenvoudig en geraffineerd. Verder nog vreselijk handige tips. Aanstaande zaterdag staat het kerstmenu 2011 van collega Loethe Olthuis en mijzelf in het Volkskrant Magazine. Kopen!
Mal eigenlijk, die gewoonte om koffie ‘een bakkie troost’ te noemen. Ik vind er niks troostend aan. Ik hou wel van koffie, daar niet van. Kom niet aan mijn ochtendkoffie, lekker de morgen in tweeën hakken, zwart geluk slurpen, een momentje het dagelijkse op pauze zetten. Maar troostend vind ik […]
Nieuwe tijden, nieuwe inzichten. Lang werd gedacht dat de tannine in rode wijn, het bittere looizuur dat de drank zijn stevigheid geeft en hem doet verschillen van witte wijn en rosé, de schuldige was als het om het botsen met vis ging. Blijkt het niet waar! Japanners hebben uitgevonden dat […]
Het is toch een wondertje: wijn. Vergist druivensap, in een bonte schakering van smaken en smaakjes, van droog tot zoet, van soepel tot hoekig en bitter. Er bestaat geen betere drank bij eten. Lees en huiver: waarom is dure wijn duur, waarom past port niet bij chèvre, waarom beter wijn […]
Bitter. Bittere lof, bittere spruiten, bittere andijvie, gaargekookt, platgestoofd, het bittere kookwater bitter gebonden tot grijs snot. Bitter is een smaak en een vorm van kindermishandeling. Lof, spruiten, andijvie, ik haatte ze toen ik klein was. Maar ergens in mijn tienerjaren overschreed ik de bittergrens. Met koffie, omdat een meisje […]
Knoflook, twintig jaar geleden in sommige kringen nog vrijwel taboe, is een geaccepteerde smaakmaker geworden. Hoe ga je ermee om? Knoflook is een geurbom die in zijn normale bestaan op ‘veilig’ staat. Hij komt tot ontploffing door beschadiging. Maak je de celwanden stuk, dan komt een enzym, alliinase, in contact […]
Costers del Segre, het is een stoer hoekje van de ook al zo masculiene provincie Lleida in Catalonië, de enige die niet aan de zee grenst. Men maakt daar wijn, rood vooral. Rode wijn als een granieten zuil, weliswaar zorgvuldig gepolijst en gepoetst, maar toch, van graniet. Ik mocht er […]
Dat was een mooie beurt, vorige week. Ik zong lof van pasta, hulde me in lyriek over de bijzondere deegwaar van de voet van de Vesuvius – waar een klassieke- zangopleiding al niet goed voor is –, vertelde netjes dat het spul bij Plus te krijgen was, en noemde vervolgens […]
Net de drie grote wijngidsen besproken, meldt Mariëlla Beukers zich: ook zij maakt een leidraad voor de dwalende wijndrinker. Goed, deze Rainbow Wijngids ook maar net verschenen. En nu heb ik hem op mijn bureau. 250 wijnen staan erin, van uitsluitend kleinere online-verkopers. Een buiteling van lekkers, van snoepjes, van […]
In de jaren zestig wist iedereen wat je bedoelde als je het over ‘de grote drie’ had: cabaretiers Wim Sonneveld, Toon Hermans en Wim Kan. Sinds twee jaar hebben we in wijnproefland ook drie groten, waar het daarvoor nog twee waren: de Wijnalmanak, de Supermarktwijngids en de Grote Hamersma. Gidsen […]
Als ik zeg dat het een opmerkelijke figuur is, hou ik me nog in. Wijnboer, reclamecomponist en mediaman Ilja Gort doet mij steeds weer denken aan iemand uit Kuifje en de Blauwe Lotus. Die snor, hè. Sommige collega-wijnschrijvers kunnen de man niet luchten, maar moeten toegeven dat zijn Château Tulipe […]
Noot: ik kom er net achter dat ik het merk pasta – Di Martino – niet noemde in deze Volkskeuken! Zeer dom. Nu ingevoegd. Ze slierten, ze krinkelen, ze walsen rond mijn vork en dan weer niet, ze kluwen in de rondte en altijd, altijd hangen er een of twee […]