Het is toch een vreemde fascinatie: die met de Amerikaanse keuken. Want wie wil er nu recepten gaan koken uit een land waar alles alleen maar groot en dik en zoet moet zijn? Op mijn bureau belandde Yes We Cook, of nee, er staat YES WE COOK. Kijk, dat bedoel […]
Dressings heten ze. Yoghurtdressing, honing-mosterddressing, italianodressing, Franse dressing. Soms zijn ze wit, vaker is het dun snot met gekleurde vlekjes die op mirakelse wijze blijven zweven. Proeven: nooit zomaar fris maar zoetzuur, altijd weer zoetzuur met vooral veel zoet, en dan dat dun glibberige, klam door je mond tastende, kleefkledderige […]
Viognier. Die wordt het: de witte zomerwijn van de komende jaren. Dus knoop het maar in jelui oren, dan leg ik vast een verzegelde envelop in de kluis van de notaris, opdat mijn voorspelling later groots in het nieuws kan worden gebracht. We hadden al twee grote spelers op het […]
Treurbakjes, ik zag ze gisteren in de trein. In de handen van vlotte types, op de retourvlucht van hun werk, koutend met een kennis, bellend met het thuisfront, zwijgend starend uit de ramen. Treurbakjes met eten, magnetronschaaltjes maagvulling, calorische doekjes voor het bloeden. “Ik heb iets gekocht van carbonara of […]
Bij de cakejes met sinaasappelschil en chocolade uit de boekbespreking van gisteren valt best een wijn te verzinnen. Moscatel bijvoorbeeld, een licht geoxideerde, intens zoete wijn uit Spanje die iets van gekonfijte sinaasappel in zijn geur heeft. Maar de kans dat u snel naar die fles grijpt is klein; er […]
‘Je hebt koks, en je banketbakkers.’ Het is een bekende kreet uit het koksvak, en eentje die nog vaak waar is ook. En die verdeling gaat ook veel verder dan de beroepen: hij verdeelt de ganse mensheid. Ga maar eens bij uzelf na: bent u na elf uur ’s morgens […]
Monstertjes blijken het, als je ze eens recht in de ogen kijkt, gedrochten, zee-insecten waar je gillend van weg zou lopen als je ze op het land tegenkwam. Maar hun vlees is sappig, zoet en mals. Mits goed bereid, natuurlijk… Kreeftachtigen Wat wij ‘schaaldieren’ noemen, zijn voor zoölogen ‘kreeftachtigen’. Net […]
En dan alsnog de Volkskeuken die vorige week in de Volkskrant had moeten staan! Achterstevoren koken, kent u dat? Nee, niet verkeerd om voor de pitten staan, achter je rug hannesen met spatels of zo. Dat slaat nergens op. Het is geen circus. De volgorde omdraaien, dat bedoel ik. Dingen […]
Soms heb ik dat, een enkele keer maar: dat ik ga fantasteren bij een wijn. En dan bedoel ik niet wegdromen naar aangename plaatsen, naar koele terrassen in dampend hete Italiaanse oorden, herbergen in vergeten herfstvalleien of picknicks op groene gazons in Kent of Sussex (ah, de gewenste wijnen: Vermentino […]
Mag ik u even een dierbaar, onopvallend en toch culinair zo hartverscheurend belangrijk ingrediënt voorstellen: pastawater. Inderdaad, het kookwater van de pasta, niks meer, die pan met water en zout waar de tagliatelle in kronkelen, de fusilli in dansen, de rigatoni, de spaghetti en de penne hun harde droogheid laten […]
Jazeker, daar is hij dan weer: de zon. Weet je nog wel, van vroeger, van vorig jaar, dat helle ding daarboven waar je helemaal warm van werd, of zelfs te warm, te heet, dat je moest vluchten naar een koelere plaats die ‘schaduw’ werd genoemd?Ik vind dat ik het nóg […]
Wijn erbij. Wijn, bij zo’n Surinaams recept als in de boekbespreking van gisteren! Het idee! Bier drinken ze in Paramaribo, hun eigen grafkoud gekoelde Parbo bier, van rijst gebrouwen in de in 1955 door twee Zeeuwse broers opgezette brouwerij. In Nederland is het te koop als Djogo bier – de […]