De Languedoc is de vineuze speeltuin van Frankrijk. Het klimaat is er gunstig en de grond is er nog te betalen. Er bestaat een appellation d’origine voor de streek, die stelt dat er druiven als grenache en syrah moeten worden gebruikt, maar heel wat wijnbouwers willen daarnaast of in plaats […]
Het is vast stoer. Voor Nederlanders dan. Om een fles wijn te schenken die ‘Just Fucking Good’ heet. Maar ik heb moeite met de naam, net als – en dat zal misschien verbazen – de meeste Engelstaligen. Je hoort de krachtterm vaak in tv-series, maar dan wordt hij uitgesproken door […]
Kijk, er zijn Beaujolais die eigenlijk, stiekem, diep van binnen, Bourgognes willen zijn. Er zijn er zelfs die dat lukt, met een paar jaar rijping. Beaujolais ‘pinotés’, noemen ze ze ter plaatse, want de druif van de rode Bourgognes is de pinot noir. Terwijl die van de Beaujolais de gamay […]
‘Ribero del Duero’, het klinkt gewoon stoer als je het een beetje goed Spaans uitspreekt, diep vanuit de strot en met rollende r’en. Ik zie meteen de schroeiende vlakte voor me, waar droogte-ontkennende wijnstokken met wulps groene bladeren hun rijpende trossen van de zon afschermen. Het sap dat men eruit […]
‘We moeten ophouden elkaar zo te ontmoeten,’ fluister ik de Portugese wijn toe, ‘het begint op te vallen’. Maar ja, wat wil je ook: er komen steeds vaker uitstekende flessen uit Portugal op mijn proeftafel. Terwijl het klimaat verandert en hete streken als de Dourovallei nog heter worden zien wijnmakers […]
Misschien komt het er gewoon op neer dat ik niet kan kiezen. Dat ik rode wijn stoer en wenselijk vind, maar eigenlijk meer van witte houd. Resultaat is dat ik dol ben op ranke, slanke, frisse rode wijnen. Geen zwarte krachtpatsers maar elegante, sappige sappen waardoorheen je licht ziet schijnen. […]
Laten we het eens hebben over de chardonnaydruif. Wijnboeren en wijnlebberaars kunnen er alle kanten mee uit. Er bestaat strak en krijtig koel, zoals in Chablis, voornaam met eiken gelambriseerd in de Côtes de Beaune, en lekker ordinair en wuft riekend naar dampend tropisch fruit in Australië. Plus alles wat […]
Deze week val ik u lastig met een duidelijk geval van niet-kunnen-kiezen. De samenwerkende broeders en zusters van Well of Wine stuurden me twee rode wijnen die elk lof en prijs verdienen. Maar ze verschillen als dag en nacht. De Arbino 2014 uit de Abruzzen is zuur op een blikkerend […]
Een ‘nationale druif’… ik vind het een vreemd idee. Maar Portugal heeft er een. Touriga nacional is de naam en uit het oogpunt van kwaliteit valt er alles voor te zeggen. Tot wijn verwerkt gromt hij een beetje in zijn jeugd, maar na een paar jaartjes rijping wordt dat aangenaam […]
Zou het in de Dourovallei ook zo winters zijn? Zo triest, zo guur, zo kledderig? Ik ben er alleen in het voorjaar geweest, toen het schitterende dal met zijn wijngaardterrassen een appelgroene jas had aangetrokken en vogeltjes er de lente bejubelden. Aan dergelijke herinneringen klamp ik me maar vast, want […]
En voorts ben ik van mening dat ‘droog’ in wijn overschat wordt. Zo, dan heb ik dat maar eens gezegd. Natuurlijk blief ik ook geen snoepjeszoet in stoere rode wijnen, maar jongens, jongens, wat wordt er neergekeken op wit met wat aangenaam restzoet. In bubbelland is het nog erger. ‘Brut […]
Ja hoor, ik deed het weer eens: een webadres fout vermelden in een artikel. Het ging om de Oostenrijk- en Hongarijespecialisten imperialwijnkoperij.nl (en zo is het correct!), die ik onvindbaar maakte bij de beschrijving van de prachtige rode wijnen van Heimann en Weninger. Bezoek hun site vooral eens. Het is […]